Yakaya rozet takmakla Atatürkçü olunmaz.
İşine geldiği gibi Atatürk kullanılmaz.
O bir idealdir, gönülden sevmek gerek.
O Türk milletinin ta kendisi, bunu da bilmek gerek.
Önce Türk olmayı bilelim, Türk gibi çalışalım.
Onun ilkeleriyle çağdaşlığa koşalım.
Yapılanlarla yetinmeyelim, çalışalım medeni olalım.
Türkiye’yi dünyaya bedel yapabilirsek, o zaman övünelim coşalım
Bin bir yalanla riyayla, Anıtkabire çıkıyorsunuz.
İşte bizim Türkiye büyüdük diyorsunuz.
Hani Atatürk’ün Türkiye’si, o itibarı nerde.
Etrafınıza bir bakın dünya nerde, siz nerde.
Bırakalım yalanları, at gözlüklerini çıkaralım.
Maziyle avunmak yerine, bu günlere bakalım.
Önce Atatürk meşalesini kalbimizde yakalım.
Sonra dört elle sarılıp çalışmaya bakalım.
Yılmadan onun izinde, yorulsak da koşalım.
Yurdumuzu baştanbaşa nakış nakış örelim.
El ele omuz omuza yükselmeyi görelim.
Huzuruna açık alınla çıkıp, geldik ATAM diyelim.
Kayıt Tarihi : 8.12.2011 16:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!