Atatürk ve Çocuk Şiiri - Kazım Üçok

Atatürk’ü gördüm düşümde
Hem de bizim evde
Bir koltuğa oturmuş
Pencereden uzaklara bakıyordu
Beni görünce gülümsedi
“Gel çocuk" dedi

Sevinçle uzandım
Öptüm ellerinden
Sarıldım boynuna
Saçlarımı okşayıp
Adımı sordu bana
Sonra titreyen sesimle
"Bir şey söyleyeceğim Paşam" dedim
“Söyle çocuk" dedi

"Eğer yeniden düşman girerse vatana
Eğer yeniden çaresiz kalırsa bu millet
Eğer sen yoksan
Neyleriz Paşam? " dedim
Düşündü bir an
Bir elini omuzuma koydu

“Eğer yeniden düşman girerse vatana
Eğer yeniden çaresiz kalırsa bu millet
Ve eğer ben yoksam
İsmet Paşa var çocuk” dedi

Öyle inançlı, öyle güçlüydü ki sesi
Çarpıp duvarlara, gök gürlemesi gibi
Ta uzaklardan duyuldu
Gülümseyen mavi gözleri
Bir deniz gibi parlıyordu

“Biz beraber çıktık yola çocuk
Beraber savaştık düşmana karşı
“O Lozan Fatihi
Garp Cephesi Kumandanı İsmet Paşa
İyi tanır düşmanını, gerek yok telaşa
Yemen'de, Kafkasya'da, Suriye'de
Savaş meydanlarından geçti
Afyon'da, Sakarya'da
Kat kat ordularla savaştı
Hele İnönü’de kazandığı zafer
Bu millet için her şeye değer
Telaş etme sen"

“Eğer yeniden düşman girerse vatana
Eğer yeniden çaresiz kalırsa bu millet
Ve eğer ben yoksam
İsmet Paşa var çocuk” dedi

Kala kaldım öylece
Yüreğim fırlayacaktı yerinden
Gözlerim doldu.
Bir daha öptüm ellerinden
Önümde dağ gibi duruyordu
Önümde dağ gibi duruyordu…