Atatürk'ün cumhuriyet Kervanı

Yüklemiş sevdanın, aşkın yükünü,
İki gider, bir de durur bu kervan.
Sağa, sola bel verse de aldanma!
Serin bir su başı arar bu kervan!

Kurban olam yürüdüğü yoluna
Taşmış gönüllere, ülkü seline...
Sevdalı kalplere, aşkın iline...
Allah’ın izniyle sürer bu kervan...

Nasibi olanlar ona yetişir.
Ateşiyle nice gönül tutuşur!
Yunus kucağında doğruyu taşır.
Ferhat’la dağları yarar bu kervan!

Geçtiği yer, bahar olur yaz olur.
Yolcuları gelin olur, kız olur.
Yiğitleri; kartal, şahin, baz olur.
Yoksulu gözetir, korur bu kervan!

Sonsuza gözünü dikmiş bir kere!
Dağların nabzında vurur bu kervan...
Kılavuzu vardır uzak görüşlü...
Samsun’dan İzmir’i görür bu kervan!

Yüklemiş ziynetin İzmir’den Kars’a,
Buğdayı Polatlı, ipeği Bursa...
Yüzyıllar, takvimler, saatler dursa
Durmaz ey dost, durmaz yürür bu kervan!

Barışır kervanda küsü, dargını
Dincelir, gencelir gönlü yorgunu,
Haramiler boşa bekler vurgunu,
Yolunu keseni kırar bu kervan!

Geçer Çamlıbel’den, erler yurdundan.
Koç yiğitler kurban olur derdinden...
Nice itler, ağıt yakar ardından,
Namerdin aklına zarar bu kervan!

Cumhuriyet gibi aydınlık yüzlü
Gençlerim geliyor erkekli kızlı
Atlas sancağı var aylı yıldızlı
Dilerse Venüs’e varır bu kervan!