Kurtuluşa katkınız yoktu
Engelden caydırıcılıktan başka
Kaçmak sığınmak varken
İşbirlikçilik varken
Büyüktü
Uluydu padişah da
Neden yenildi
Üstelik yalnız da değildi
Yandaş itifaklarıyla gelen yenilgide
Elden giderken vatan
Elden giderken özgürlük
Halkını sevmek
Onu kaderine terk etmek midir
Bu ateş çemberinde
Düşmandan yardım ummak
Olası mı Türklüğün şerefinde
Bilmez misin ey yüce halkım
Sevr’le zincire vurulmuş çaresizliği
Bir koca savaş ki
Yandaş uluslarla yenileceksin;
Tek başına
Kurtuluş Savaşında
Mustafa Kemâl önderliğinde
Destanlar yaratacaksın
Ey Atatürk’e dil uzatanlar
Ey O’nu idrakta küçük kalan beyinler
Saptırmaca ve hayalden
Yalan üretenler
Sorarım sizlere
O teslimiyetçi çaresizliği
İngiliz kucağına oturanlar mıydı
Lehimize çeviren
Padişah mıydı
Kurtuluş Savaşını başlatan
Elbette Mustafa Kemâldi
Damar damar kalplere özgürlük akan
Umutsuzluğu umut
Tükenmişliği yeniden dirilten
Olmaz bu kadar nankörlük
Bu kadar gerçeği inkârda
Sahtekârlık
Yalan mı 1.Dünya Savaşında yenilmek
Yalan mı Mondros Mütarekesi
Yalan mı Sevr’le yenilginin tescili
Peki ama
Kim diriltti
Ölüm yatağına yatırılmış hastayı
Kim ona kol kanat oldu
Mermi oldu
Düşmanının üstüne yağan
Mustafa Kemâl değil miydi
Türk’ten ümmeti millet yapan
Misak-ı Milli ile Vatanı sınırlayan
O değil mi Cumhuriyeti kuran
O değil mi Türklüğü dünyaya duyuran
Şimdi var olan her şey
O
Yeniden dirilişin devamı değil midir
Kendini inkârdır Atatürk’e dil
Yalandır
Yanlıştır çıkar için
Şaşırtmacadır
Bulandırmaktır huzuru
Art niyettir
Bölmektir vatanı
Seviyesiz yalanlarla değil
Dünya gözüyle
Yansız tanımaktır
Mustafa Kemâl Atanı
Yok olmuşken var ettin
Yurt kurup diyar ettin
Binlerce şükranlar sana
Ulusu bahtiyar ettin
Kayıt Tarihi : 30.10.2006 09:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bugünleri Mustafa Kemâllere borçlu olduğumuz akıldan çıkarılmamalı...

Lâiklikten dem vuran şeytanın elçileri,
Düzenbazların ortağı hırsızın bekçileri,
Keser gibi yonar oldular kendilerine,
Zihinlerde sabit; suçlu dindarlar yine.
Menfaetleri azalıp ta, gidince elden,
Çalıyorlar bir hava hepisi aynı telden,
Milleti aptal sanan budala beyinsizler,
Karanlığa alışmış, ışıktan habersizler.
İhtiyacı yok Atatürk'ün sizlerin sevgisine,
Kalkan ettiniz O'nu mukattesata dine,
Vatanın düşmanı çirkef, iki yüzlü yobazlar,
Sahtekâr düzenbaz, gerici hokkabazlar.
Kimler paralardan kaldırmıştı resmini?
Kimler yasak etmişti, kur'an-ımı ve dini?
Yirmili yıllara bakın, paramız altın gibi,
Şimdi geçmez akçe, kazan dibinin dibi.
Belirli odaklar için devlet imkânları fora,
Kimin umurunda, millet düşmüşse zora,
Enflasyonu bilerek tırmandıran çevreler,
Utanmadan bir de, Atatürkcüyüz derler.
Halka hizmet edeni, kıskanır göremezler,
Milletini tanımamış, daha dünkü çömezler,
Atatürk'e ilk hakareti, kırklarda başlattılar,
Milleti bakarkör sanıp, parmakla oynattılar.
Atatürk'ü sevmek, vatanı ve milleti sevmektir,
Milletine düşmanlık, Ata'ya büyük hakarettir,
Atatürkçü olmak, uymuyor uymuyor halinize,
O'nu sevmek için asla,sizden alınamaz vize.
Atatürkcülük buysa eğer, ben asla olamam,
Böyle sahtekârlarla, aynı safta hiç kalamam,
Alın beni de, irtica her neyse onların safına,
Tahammülüm kalmadı artık, bunların gafına.
28.04.98
Almanya
elinize, gönlünüze sağlık...
Sevr’le zincire vurulmuş çaresizliği
Bir koca savaş ki
Yandaş uluslarla yenileceksin;
Tek başına
Kurtuluş Savaşında
Mustafa Kemâl önderliğinde
Destanlar yaratacaksın Yok olmuşken var ettin
Yurt kurup diyar ettin
Binlerce şükranlar sana
Ulusu bahtiyar ettin
Yüreğine sağlık.
Yazan kaleminizi kutlarım.
Sevgi ve Saygılarımla.
Bir tam puanda benden
TÜM YORUMLAR (4)