Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Ulu Önder döneminde Ülkenin bir yerlere getirilmsi için 10 yıllık kalkınma programları yapıldı. Bu program dahilinde, sanayiye, kültüre, çağdaşlığa üretime ve istihdama öncelik verildi. Şimdi o dönemlerde kurulan fabrikaları üretim yerlerini, beylere geçici rahatlık sağlasın diğe satıyoruz. Bu konularda söylenecek o kadar konular var ki. Yüreğinize sağlık. Ulu Önderide minnetle ve saygıyla anıyorum.
CANİ GÖNÜLDEN KUTLARIM USTAD .HARİKA DİZELER. .TAM PUAN .SEVGİYLE
şiirinize katılıyor, şiirinizi ayakta alkışlıyorum.Tebrikler.
öncelikle duyarlı yüreğinizi alkışlıyorum..Atatürkü seviyorum demekle olmuyor önemli olan onu anlamaya çalışmak onun yolundan ayrılmamak..siz de çok güzel dile getirmişsiniz tebrik ediyorum
şiirinizi yürekten kutluyorum ve her bir mısrasına katılıyorum..maalesef ki böyleyiz..ama umarım daha güzel umut dolu bir türkiyemiz olur...saygılar
Çok güzeldi İhsan Bey ...tam da özel günlerde okunacak potansiyelde...tebrikler...saygılar efendim...
İŞTE ATATÜRK'Ü SEVMENİN EN GÜZEL ÖRNEĞİ CANDAN KUTLARIM DEĞERLİ DOSTUM. UMARIZ DERS ALANLARI ÇOK OLUR. TAM PUANLA LİSTEMDE SAYGILARIMLA
üstdadım harika bir çalışma gerçekten çok beğendim Atatürkün arkasına gizlenip ama Atatürkün koyduğu hedeflerden uzak sözüm ona kendini Atatürkçü sanan bir takım insanlar muhasır medeniyet sevyesine ulaşınız düşüncesini ne kadar benimsedikleri bu gün ortadadır atatürk nasıl sevinir diye düşünürlerse bu şiiri okumalarını tavsiye ederim kaleminiz daim olsun yüreğine sağlık saygılar sevgiler
İŞTE BİZİ EZEN TEK UNSUR
KİŞİYE DEĞİL DE
ÜLKEYLE GELİR SANKİ HUZUR
NEDEN HEP KIYAS VAR BEYİNLERDE
O İYİ YAPMIŞ BU KÖTÜ DİYE........
ŞİİRİNİZ GERÇEKLERİN TEMASI
VİCDANIN VE AKLIN YOĞRULMASI
MEHMET AKİFİN SAFAHAT NAMASI
HER ASRIN KAOSUNUN
DİZELERE BASILMASI.
ŞU HALİMİZ BENCE NORMAL OLANI
NE BEKLİYORUZ Kİ
ANLAMADAN OKUNAN KELAMI
SABAH AKŞAM VİRD EDİNMİŞ KUR AN I
AH BİR ANLASA NE ANLADIĞINI.............
İŞTE TOPLUM BÖYLESİ BİR KAOSTA
ATAM ÇOK UĞRAŞMIŞ BOŞLUKLA
İLİM İÇİP CEHALETİ . SARHOŞLA
NE BEKLERİM
BÖYLESİ BİR ORTAMDA.
ÇEVİRMİŞ KELAMI DİLİMİZE
SUNMUŞ GERÇEKLERİ ÖNÜMÜZE
TAPANLARLA DOLU
DÜNYAMIZ GEÇMİŞE.
İŞTE BÖYLESİ BİR KAOS
MÜJDE OLUR HERKEZE.
HATALAR TESPİT EDİLİR
DÜZELTİLMEK İÇİN.
KINAMAK YARGILAMAK
EN SON NİYETİM.
İŞTE BÖYLESİ
TOPLUMSAL HUZURLAR İÇİN.
KİŞİNİN EGOSUNU
FETHİ GEREKİR.
ATAM NE İSTEDİĞİNİ
ELBET BİLMİŞTİR.
BARIŞ ÖNCE KENDİ RUHUNDA GERÇEKLEŞMİŞTİR.
ŞAHSİ GÖRÜŞLERİNİ
DEYİL
TOPLUMSAL ÇIKARLARI
HEDEF ETMİŞTİR.
HEDEFİMİZ NE ????
BARIŞA NE KADAR
NEFES TÜKETTİK.
SAVAŞA HARCANAN
MİLLİ GELİR LE
BARIŞ İÇİN
DAĞITMALI
DEĞİLMİYDİK.
TÜM SAVAŞLAR ADALETSİZLİKTEN
ÇIKMIYORMU ????????
OKULSUZ SUSUZ KÖYLER
ŞAHA KALKMIYOR MU????????
BAŞIMIZA ADALET SİMGESİ
ATALAR ÇIKMASINI BEKLİYORUZ.
KENDİ ATAMIZI
NİÇİN ÜRETEMİYORUZ????????
EĞER OKUMAK YETERLİ İSE
BATIDA YÜZYILLARDIR
OKULLAR YOKMUYDU?????????
BİZİM BATMIMIZDA
BU DEYİMİN İÇİNDE?????????
OKUMAK YETERLİ İSE
BU HALİMİZ NİYE????????????????????
SELAM SAYGI HÜRMETLER.
KANAYAN YARAYA
MERHEM İSTER.
ışığımız diler
sızlaması gerekli olan
sadece sineler.
Atatürk'ün hedef gösterdiği ilerlemiş ülkeler seviyesine gelmemiz için yapacaklarımızı anlatan çok güzel dizeler gönülden tebrikler
Mesut Özbek
Bu şiir ile ilgili 83 tane yorum bulunmakta