Atatürk’ten İtirazlar Şiiri - Mustafa Bulan

Ne kendim için saraylar inşa ettim!
Ne korunmak için kanunlar istedim!
Ne de kendime yaşarken heykel diktim!
Vallahi ben bunlara gülüp geçerim!

Ben kötü günlerde millete sığındım!
Benim yoktur korunmaya ihtiyacım!
Ancak heykeli, resmi… tüm sanatları
Tarihe not düşmek olarak anlarım.

Sizin derdiniz ne put, ne heykellerim!
Türkler tapınmaz bu şeylere, bilirim!
Sorun anti emperyalist fikirlerim,
İstiklâl ülküm ve tüm ideallerim...

Heykel yaşatır mı beni? Gülüyorum!
Yalnız belleği canlı tutar diyorum!
Ey gafiller! Ben beden olarak değil
Ben milletimin gönlünde yaşıyorum...

Kendim için köşkler saraylar yapmadım!
Bir küçük oda mecliste ki makamım!
Bir bağ evinde yaşadım Çankaya’da!
Savarona’yı bile ben aldırmadım!

Ağır hasta idim yıl otuz sekizde!
Yat alınmış ben rahat edeyim diye.
Zaten pek kullanamadım, bilirsiniz.
Ömrüm yetmedi, öldüm o yıl içinde.

Şu çiftliklerime sakın laf etmeyin!
Boş çorak arazilere kurdum ilkin!
Tohumda hayvanda cins ıslahı için…
Geliriyle büyüdüler, bunu bilin!

Vilayetlerdeki köşklere gelince;
Vatandaşlarım aldı bana hediye...
Hepsi ağır yük oldu benim üstümde...
En son her şeyi bıraktım hazineye.

Benim olağanüstü yanım Türklüğüm!
Bu uğurda yaşayıp genç yaşta öldüm!
Benim atam Türktür; Türküm, Türkoğluyum!
Size kimlik sormam, çünkü biliyorum...

Pendik/05.01.2022