Atatürk’ten İtirazlar Şiiri - Mustafa Bulan

Ne kendim için saraylar inşa ettim!
Ne korunmak için kanunlar istedim!
Hele yaşarken kendime heykel dikmek?
Vallahi ben bunlara gülüp geçerim!

Benim yoktur korunmaya ihtiyacım!
Ben kötü günlerde millete sığındım!
Ancak heykeli, resmi… tüm sanatları
Tarihe not düşmek olarak anladım.

Sizin derdiniz ne put, ne heykellerim!
Türkler tapınmaz bu şeylere, bilirim!
Sorun anti emperyalist fikirlerim,
İstiklâl ülküm ve tüm ideallerim...

Heykel yaşatır mı beni? Gülüyorum,
Yalnız belleği canlı tutar diyorum!
Ey gafiller! Ben beden olarak değil
Ben milletimin gönlünde yaşıyorum...

Kendim için köşkler saraylar yapmadım!
Bir küçük oda mecliste ki makamım!
Bir bağ evinde yaşadım Çankaya’da!
Hem şu Savarona’yı ben aldırmadım!

Ağır hasta idim yıl otuz sekizde!
Yat alınmış ben rahat edeyim diye.
Zaten pek kullanamadım, bilirsiniz.
Ömrüm yetmedi, öldüm o yıl içinde!

Şu çiftliklerime sakın laf etmeyin!
Boş çorak arazilere kurdum ilkin!
Gaye; tohumda, hayvanda cins ıslahı.
Geliriyle çoğaldılar, bunu bilin!

Fazla konuştular köşklerim var diye;
Vatandaşlarım aldı bana hediye...
Hepsi üzerimde ağır yük olunca
En son her şeyi bıraktım hazineye.

Benim olağanüstü yanım Türklüğüm!
Bu uğurda yaşayıp genç yaşta öldüm!
Benim yüküm ağır; Türküm, Türkoğluyum!
Size kimlik sormam, çünkü biliyorum...

Pendik/05.01.2022