Atam sen gittin hayatının baharı bir dönemde bir yaşta
Birgün görmedin sen gah o savaşta gah bu savaşta
Devleti kurtardın yetiştin Osmanlı ölürken son nefeste
Ne yazık yetim bıraktın bizleri zamansız bu gidişte
Nice görecek günlerin vardı atam herkes gibi seninde
Kainatta hiç silinmez ünlerin vardı dünya bile senin izinde
Gittiğin aylarda gökler bile ağladı gözyaşıyla hüzünle
Öldüğünü kabullenmek ar oldu her on kasımda hepimizde...
Küçükten büyüğe kadar senin özün bizim özümüz
Her okul bahçesinde yine senin yüzün bizim yüzümüz
Sana bakarken bizlerde Atatürküz dillerimizde sizin sözünüz
Kırpmayız ne senin yanında ne de sensiz açıktır bizim gözümüz..
Kayıt Tarihi : 17.6.2009 12:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!