Evime yakındır, her gün görürüm.
Okula gelir, gider öğrenciler.
Eğitim-öğretim için… Adam olmaya…
Zilin sesini duyunca heyecanlanır,
İçim içime sığmaz sevinip coşarım.
Kabına sığmayan su gibi dolup taşarım nedense?
Belki nedensiz değildir, bu dolup taşmalar yatağınca…
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta