Atatürk Hepimizin! .. Şiiri - Ahmet Emer

Yapma dedim sana, beni bu sevda deryasına atma dedim!
Ben küçük bir serçeyim, tüylerim yolunmuş, kanadım kırık; etim ne butum ne?
Dayanamam ben böyle sevdalara, tutsak kalamam, pır pır uçarım.
Ağlarım, gözlerimden akan yaşla akar çaylar, çağlar dereler, coşar ırmaklar! ..
Ah ettikçe ılgıt ılgıt eser nefesim, sarı yaylalarda buğday başaklarını sallar, dağı taşı inletir, karlı kayın ormanını üşütür!
Yapma dedim sana, ben ayrılığa dayanamam yurdumdan elimden, canımdan cananımdan ayrı duramam.
Korktuğumdan değil demir parmaklıklardan, ardında geçen ömre yanarım, boşa geçen zamana.
Roboski’ de kaçak yüklü katırdım; yağdı üstüme bildik bombalar kırıldı ayaklarım, öldürüldüm, kim vurduya gitti cesedim, bulunamadı katilim? ! .
Uludere’ de koptu kıyamet; Alevi’ den farklı idim, Sünni oldu cesedim de şehit yerine sayıldım!
Soma’ da kara kömürdüm, yandım yandım kavruldum, kül oldum; örttüler üstümü bir torba çimentoyla!
Ermenek’ te yırtık kara lastikli Recep Emmi ile Fadime Ana’ nın yüzme bilmez Tezcan’ ıydım; balçık suda boğuldum, kurudu yaşlı anamın göz yaşları, kurumadı maden ocağının suyu…
Akşehir’ de ırgattım; toplayamadan bağımın ürününü, kamyon kasalarından savruldum, yittim, gittim!
Gölmarmara’ da bir asma yaprağına vuruldum, onbeşti daha yaşım, gülmek benim neyime? ! .
Yapma dedim, bu kara düzende yaşatma beni elsiz, ayaksız, öksüz!
Nasırlıdır ellerim, severken incitir belki ama vurdum mu masalar göçer sarı değilse sendikam!
Küçücük bir serçeyim, ağzımda kocaman zeytin dalı uçtuğum!
Kırdılar kanadımı, yoldular tüylerimi, ağlar yaşsız gözlerim, söyleyemez lal dillerim!
İnlerim Atam Atam diye, kırdılar kalemlerimi, kör ettiler gözlerimi, bağladılar ellerimi!
Yapma dedim sana, beni O’ nsuz bırakma, yada atma, ağlatma.
“Ya izinde yürürüz, ya yolunda ölürüz” Atatürk hepimizin…