ATATÜRK GİDİYORDU
Milletimin mihenk- taşı tabutta.
Gidiyordu; ağlıyordu gaziler,
Gidiyordu; ağlıyordu vatan,
Gidiyordu; ağlıyordu tüm dünya..
Yıl, Bindokuzyüzotuzsekizdi tam,
Gün On Kasım, hastaydı ATAM.
Bitmiş, kesiliyordu sık sık soluk,
Kalmamıştı fer, direnç. Gözler donuk.
Öyle yaratmıştı onu yaradan...
Her şeye örnekti bu büyük insan.
Gökten, savaştan, barıştan, altından,
Yıl Bindokuzyüzyetmiş, yıllar geçti,
Sanki zaman durdu, sanki aynı yıl;
Aynı millet, aynı acı, sanki aynı gün..
Gidiyordu, ağlıyordu şiirler,
Gidiyordu, ağlıyordu bülbüller,
Gidiyordu, kan ağlıyordu millet.
Gittiğinde yetim kaldı tüm Türkler...
Herşeyden örnekti bu büyük adam;
İlimden, irfandan, devrimden, sulhtan.
Öyle yaratmıştı onu yaradan..
Gönüllerde yaşayan en büyük Türk,
Önderimiz Gazi Kemal Atatatürk...
Yalçın Öner
10.Kasım.1970, Salı
Antakya
Kayıt Tarihi : 15.6.2007 22:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaybettiğimiz Atatürk değildi, dünyayı kaybetmiştik biz Türkler giderken O...!
![Yalçın Öner](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/15/ataturk-gidiyordu.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)