Atatürk Şiiri - Zakir Atasever

Ol! İlâhî plânı, tahâkkuk etsin diye
Allâh’ın Türk ırkına, gönderdiği hediye.

İsmini Kendi verdi, İnsân-ı Kâmîl’dir Türk
Vazifeli kılındı, Hâk yolunda, Atatürk.

Hamuru inanç ile, îmân ile yoğrulmuş
Böyle Kâmîl İnsanı, analar az doğurmuş.

Bu görevli İnsanı, iyice anlamalı
Kaderinde on dokuz, gizemiyle mânâlı.

Ömrünü Milletine hizmet ile geçirdi
İnsanlar arasında, “Üstün İnsan”seçildi.

Yaşadığı dönemde, saldırıyordu beşer
İnsanlıktan habersiz, bütün plânları şer.

Bir tarafta hayvandan, daha zalim bir gürûh
Öbür yanda Allâh’ a, yakınlaşan “Asil Rûh”

Verdiği savaş kutsal, Milleti destekliyor
Ne yazık ki cahiller, açıkça köstekliyor.

Menfâât grupları, zevk’û sâfâ peşinde
Devlet başta olmaz’sa, kuzgun insân leşinde.

Dünya buhrân içinde, bugünden de beterdi
Özgürlük umutları, Atatürk’le yeşerdi.

Yedi düvel bir olmuş, durmadan yükleniyor
Çanakkale de Atâm, bu güce direniyor.

Medeniyet kudurmuş, dişini gösteriyor
“O” ise askerine, ölmeyi emrediyor.

Haykırdığı emirler, sanki duâ nidâsı
Mehmetçik “O”nda buldu, mertlikteki ihlâsı.

İmân dolu gönlü var, Türk’e kefen biçilmez.
Haykırıyor Mehmetçik, Çanakkale geçilmez!

Tarihin akışını bu yürekler çevirdi
Ay Yıldızın uğruna, çok Güneş’ler devrildi.

Ey Şehît Oğlu Şehît! râzıdır senden Atân
Kanınla suya doydu, topraklar, oldu vatân.

Zafere hükmediyor, Mehmetçiğin bu hâlî
Duaya âmîn diyor, çoluk çocuk âhalî.

Mazlum Milletin bâhtı, âzîmle diriliyor
Bu ilâhî dâvâyı, Melekler destekliyor.

İcrââtı mükemmel, birbirinden değerli
Söylediği tüm sözler, bugün bile geçerli.

Okuyup anlamalı, Atânın sözlerini
Nûtk’u İlâhî gibi, mânânın özlerini.

Yedisinden yetmişe, herkesin alfâbesi
Ulû Önder Atâ’nın, “Gençliğe Hitâbe”si.

Hitâbe’yi gençliğe, iyice anlatmalı
Damarında ki kana, âsâletler katmalı.

Menfâât grupları, sakın galip gelmesin
Haksızlığa karşı dur, göğe yükselsin sesin.

Türk; Öğün, Çalış, Güven, kul olma ona buna
Vârlığınla destek ver, o “Kâhraman Ordu”na.

Görev sana düşüyor, Hâkkı kendinde bilen
Bir olur mu, hiç? Düşün! bilen ile bilmeyen

Hâinlerin plânı, sahnede bugün yine
Parçalamak istiyor, vatânı lîme lîme.

Herkesin plânı var, iyi, kötü, mânâlı
Asıl olan, “İlâhî Plân” uygulanmalı.

Ehl-î Salîb kıramaz göğsümde ki direnci
Atâsının izinde, milyonlarca Türk genci.

Yürekler kıpır kıpır, yay gibi geriliyor
İmân dolu gönüller, inânçla diriliyor.

Zâkir derki; Ey Atâm! Huzurla, rahat uyu
Mefkûren yaşayacak, Ebedîyetler boyu.

(29.Ekim.2006/ANKARA)