Atasözleri Şiiri - Nurettin Sevim

Araba devrilince yol gösteren bol olur.
Bir kez geçsen tarladan, herkes geçer yol olur.

Sakla sarı samanı, bir gün gelir zamanı.
Baca eğri olsa da, doğru çıkar dumanı.

Yazın başı pişenin, kışın da aşı pişer
Sen işlersen mal işler, insan öyle genişler.

Her kes soyuna çeker. Armut dibine düşer.
Katrandan olmaz şeker, olsa cinsine çeker.

Tarlada izin olsun, harmanda yüzün olsun.
Bağa bak üzüm olsun, yemeye yüzün olsun.

Ek tohumun hasını, çekme yiyecek yası.
Balcının bal tası var, oduncunun baltası.

Her öğünde bal yenmez, bal yiyen baldan bıkar.
Çanağa ne doğrarsan, kaşığına o çıkar.

Duvarları nem yıkar, insanı da gam yıkar.
Buğday başak verince, orak pahaya çıkar

Gençlikte para kazan, kocalıkta kur kazan.
Boş durma boşa çalış. İt sürü para kazan.

Sade pirinç zerde olmaz, bal da gerek kazana.
Baba malı tez tükenir, evlat gerek kazana.

Damla damla göl olur, akar gider sel olur.
Dostuna çok güvenme bir gün gelir el olur.

Doluya koysam almaz, boşa koyarım dolmaz.
Eski düşman dost olmaz. Ayıdan da post olmaz.

Sır söyleme dostuna, o da söyler dostuna.
Güvenme hiç dostuna, saman koyar postuna.

Sıkça varma dostuna, kalksın ayak üstüne.
Sık gidersen dostuna, yatar arka üstüne.

Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar.
Başını bağlayamaz, başkasına baş bağlar.

Ağılda oğlak doğsa, ovada otu biter.
Çocuğa iş buyuran, ardından kendi gider.

Dağda bir çam devrilse, budağı bize çarpar.
Herkes kaşık yapar da, sapını yamuk yapar.

Mart kapıdan baktırır, kazma kürek yaktırır.
İşinin ehli olan, yaptığına baktırır.

Hep itibar zengine. Davul dengi dengine.
Fazla derin düşünme, salla gitsin engine.

Dağlar yüce olsa da, üzerinden yol aşar.
Zengin dağları aşar, fakir düz yolda şaşar.

Tatlı dil yılanları deliğinden çıkarır.
Çobanın gönlü olsun, tekeden süt çıkarır.

Kelin ilacı olsa kendi başına çalar.
Kem talihli hacıyı, devede kuduz dalar.

Derdini söylemeyen, dermanını bulamaz.
Çok mal haramsız olmaz, çok laf yalansız olmaz.

Gönül bir sırça saray, kırılırsa yapılmaz.
Sırça köşkte oturan, komşusuna taş atmaz.

Yüz verme arsız olur, az verme hırsız olur.
Dostlarının iyisi, dar günde belli olur.

Elin ağzına bakan, karısını tez boşar.
El için kuyu kazan, evvela kendi düşer.

Erken kalktım işime, şeker kattım aşıma.
Gülme sakın komşuna, bir gün gelir başına.

Ayvaz kasap bir hesap. Hesap bilmeyen kasap,
Ne satırı bırakır, ne de bırakır masat.

Keser döner sap döner, gün gelir hesap döner.
Yalancıların mumu, yatsı olmadan söner.

İki gönül bir olsa, samanlık seyran olur.
Çirkin bile giyinse, bakanlar hayran olur.

Bazen dostun elinden zehir bile yutulur.
Öfke ile kalkanlar, zarar ile oturur.

At ölür meydan kalır, yiğit ölür şan kalır.
Er evlenen döl alır, erken kalkan yol alır.

Suç samur kürk olsa da, kimse üstüne almaz.
Taş taş üstünde olur, ev ev üstünde olmaz.

Eşek kuyruğu gibi ne uzar ne kısalır.
Hatasız dost arayan, sonunda dostsuz kalır.

Gözden ırak olanlar, gönülden ırak olur.
Yüzü güzel olanın, huyu da güzel olur.

Güzeli gün karartmaz, çirkini su ağartmaz.
Güzeli her kes sever. Güzele ne yakışmaz.

Tut kelin perçemini, ne gelir ki eline.
Ne verirsen elinle, onlar gider seninle.

Danışan dağı aşmış, danışmayan da şaşmış.
Dedesi koruk yemiş, torun dişi kamaşmış.

Şecaat arz ederken, Kıpti sirkatin söyler.
Sütten ağzı yananlar, yoğurdu üfleyip yer.

Terziye “göç” demişler, “iğnem yanımda” demiş.
Ormana balta girmiş, “sapı bendendir” demiş.

Baş nereye giderse, ayak oraya gider.
Nasibi olmayan it, Kurbanda dağa gider..

Tencere dibin kara, seninki benden kara.
İsteyenin bir yüzü, vermeyen iki kara.

Zurnada peşrev olmaz. Ne çıkarsa bahtına.
İşini kış gibi tut, yaz çıkarsa bahtına.

Acıkanlar hiç doymam,susayan kanmam sanır.
Aç köpek fırın deler. Tok da acıkmam sanır.

Geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer.
Zenginler kesesini, züğürt dizini döğer.