Ataş Düşürmüşler Köşe, Bucağa

Erler; meydanına çıktıklarında
Kapışıverirler, kucak kucağa
El ense çekerek tuttuklarında
Pehlivan sarılır bacak bacağa

Azerbaycan’ımız yarımız bizim
Karabağ; damarda kanımız bizim
Arşâ direk iken şanımız bizim
Ataş düşürmüşler köşe, bucağa

Adâlettir başımızda tacımız
Nadanlardan kederimiz acımız
Nene hatun ile Fatma bacımız
Taş dolu tencere koydu ocağa

Yiğidler yüz yüze geldiklerinde
Rakibi muhatap aldıklarında
Yâ Âllâh diyerek daldıklarında
Düello yaparlar, nacak nacağa

Yüksek uçan heder olur düşünce
Avcı olan gider gelir peşince
Kürrei arz ile cedelleşince
Kim bakar çadırda sitil, saçağa

Erenler ceminde kol kola giren
Hasırın altından mısırı gören
Arzı hâli rüzigârla gönderen
Lânet eder cephelerden kaçağa

İSLÂMİ: tefrik et üstü, astları
İstersin dünyâda sâdık dostları
Köstebeğe deldirenler, postları
Benzetirler düşman olan koçağa