Atar ayrılıq Şiiri - Sevinc Arzulu

Atası naməlum körpəyə bənzər,
Uçulub tökülmüş körpüyə bənzər.
Otluqda gizlənən kirpiyə bənzər,
Oxunu qəfildən atar ayrılıq.

Üzr istəyirəm soruşmaq üçün.
Zalım xislətinə yovuşmaq üçün.
Hicrana əbədi qovuşmaq üçün,
Gecəni gündüzə qatar ayrılıq.

Ağappaq rəngini saflıqdan alıb,
Duman dərələrə bəyaz tül salıb.
Bilsə ölümünə bircə gün qalıb,
Sonuncu kamına çatar ayrılıq.

Kiməsə bicə xoş deməyib dili,
Vüsalın adını dəftərdən silib.
Gecəni özünə pasiban bilib,
Zülmətin qoynunda yatar ayrılıq.

Oxucum, şeiri ürəyinə yaz,
Keçməsin həyatın sönük və ayaz.
Öhdəsindən gəlməz nə Kür,nə Araz,
Inşallah, Xəzərdə batar ayrılıq.