Atamız Âdem’den Şiiri - Altan İlhan Arslan

Damlayan, irinlerin canıdır etraf
Köhne kokan çukurlara düşmüş!
Hani, ışıktan kopsam foton kadar
Zer olsam hak için sayılsam muaf.
Değer kabil edilmemiş cana, can atak!
Güruha batan, çıkandır yavşak!
Söz indin geçmezse ruhuna, ruh esir!
Esaret bab'ının, eridir o ancak.
Göğsünün altında derin bir kuyu
Ya karadır suyu yahut ışık
Nefrettir içi tutan şu yokluğun
Akılsız başa, yılan gibi sokulduğu.
Tatminsiz, doymazlıktır bu süfyan
Ecdadın yüzüne düşen bir gölgedir!
Bütün günahların yazılmış ebcedi
O huya düşen bir damla meni
Bir gen hatasıdır! Atamız Âdem’den.
Nur tenime dolaşan bir el, bir günah
Bir inak değil bu canda uyanmak
Bir direnç var içimde ona karşı.