Atamazsinki Şiiri - Erbil Tanis

oyle bir baktiki dusunceden sokup atamazsinki
yol uzamis kisa vurmus karlar yagmis benligine
sen onu kopartip atamasinki
sanki bir deniz tutunmak sig sulara
yuzmek gibi derin okyanuslara
isyan var
sitem var belkide kufur ama
sen onsuz zaten yapamazsinki
yol almis zaman anilarda kalmis o anlam
yol uzak olsada inan
her ne kadar sevmesede
kelimedeki seni kavrayan kavram
bir sikayet sitem belki icindeki
bastiramadigin isyan
tutunmak ister bir an
vuran o dalgalara
tutmak ister yurumek vuslatta giden yillarda
dedikodu yasak kimsesiz kaldigin
daracik kuytularda
inanmak
sevmekle es deger sana
koklamak istersin
kadife tenini
tutmak ellerinden zamanin icinde cikmaz sokaklarda
bu kadarmi zalimdin sen bu kadarmi aksi
bu kadarmiydi kendine
gosterdigin saygi
gidersin
yol uzak ama yine seversin
sitemin
bir ates yakar icinden
gunes gibi dogan her gunde
bellekte kara bulutlar
yagmurlar yagar gozlerden
ama degmezse
sende col olmus bitmis kurak kalmissa
butun duygular
yanlizlim dedin bir o kadarda ozledin ama
inanmak
guvenmek birakmamak
yasadigin kisa zamanda
sen yazdin hikayesini bilmem
belki bastan yanlistin ama
bulmak degerini kendine dedigin gibi
bos ver
unutmak kolay degil
ama katlanmak imkansizliklara
gonlunden sokup atamazsinki