Atamam ki Şiiri - Ramazan Kılıç 3

Ne yapayım
Gelen vurdu giden vurdu,
Bende giderim
Ne gelen vurur ne giden
Atamam ki felaketi içimden,

Hayat zormuş ne gülen var, ne güven
Gelir zaten peş peşe elemden
Yoktur senin halini hatırını bir bilen
Atamam ki felaketi içimden,diren

Yaşlıdır gözler, sancılıdır yürekler
Eskidir kapılar,gıcırdarsa bekleme tepren
Yıkılırsa evin yak sende, yardım bekleme benden
Atamam ki felaketi içimden,hareketlen

En son duraktır, cananın, unut eğlen
Kırılan bardaklar toplanmaz, keserse hemen
Öfkelenme geçer, büyüyünce senden
Atamam ki felaketi içimden,büyü hemen

Unut herşeyi, veresiye kabarsın
Birgün verirsin çokça üstünden
Bilmezler ki gönlün zengin, vermesen bile cebinden
Atamam ki felaketi içimden,cebi deliklerden

Kaypaklar çok, uğraşacak mısın derinden
Ölmeden kalsın hesabın ne kaybedeceksin ki defterinden
Kapatsalar onları zindana geri gelecek mi zamanın geriden
Silseler dünyayı, yaksalar toprağı dönecek misin emellerinden
Atamam ki felaketi içimden,deftersizlerden

Hakk deyip hırsızlık yapanları unutacak mıyız, evvelden
Unutacak mıyız para için ezan sesi bekleyenlerden
Para alıp, iki rekata bile riya ekleyenlerden
Kör mü olacaz, sağır mı olacaz
Yoksa lâl mı olacaz, sizin gibi,
Atamam ki felaketi içimden,densizlerden

Zaman az, dünya küçük, hesaplar da büyük
Eller geçer, gider dilenme veresiyeyi sana kesenlerden
Hesaplaşırsın Hakk’ın yanında dişsiz köpeklerden