Beş onsekiz treni
Sana doğru gelirken
İlk vagon ilk koltuğa
Oturuverdim hemen.
Sensizlik durağında
İnince bu trenden
Yine yoktun yanımda
Ürperiverdim birden.
Bir zamanlar seninle
El ele dolaştığım
Caddeler şimdi benim
En iyi arkadaşım.
Aşk yüklü bu trenin
İçindeki yolcular
Hepsi de benim gibi
Umuda koşmaktalar.
İçimdeki sevgini
Olmasan da atamam.
Yağmur olup gönlüme
Dolmasan da atamam.
Kayıt Tarihi : 1.3.2007 22:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Çıbıklı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/01/atamam-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!