Atamam Şiiri - Abdullah Takım

Düne ait ne varsa, hem doğru, hem de yanlış,
Onlar benim hayatım, istesem de atamam,

Doğruyu başka yerde, yanlışı da bir yerde,
İki farklı nesneyi birbirine katamam.

Kırmışsam bir gönülü, affedemem kendimi,
Dağılır duygularım, ben o gece yatamam.

Tüterse hasretinle, kavuşmaya can atan,
Beklerken yollarını, seni burda tutamam.

Öğrenmek ister isen, at gitsin önyargını,
Niyetinde değilsen, boş yere anlatamam.

Kıymet verirsem eğer, değerinde olmalı,
Bulmassa değerini, çok ucuza satamam.

Uçurum kenarında, uzatmışsa elini,
Düşmanım olsa dahi, düşsün diye itemem.

Hep gerçekler yaşanır, sonu yalan olsa da,
O dediğin slogan, ben kendime yetemem.

Bekleyen varsa beni, kalmasın gözü yolda,
Ferah olsun yüreği, dönmessem avutamam.

Sen yine de gücenme, varmayınca menzile,
Gelmesse yolun sonu, yarıda bırakamam.

Umudumu tüketmem, her şey tükense bile,
Bir bilene salarım, hemen orda bitemem.

Ecel gelirse bir gün, haber bile vermeden,
Sıramı bekliyorum, boş yere diretemem.