Bu karanlık renklerle sabah mı bana gelen? Yoksa gecede miyim siyahlık mı dökülen?
Böyle sabah mı olur, hani bunun güneşi?
Görmedim, görülemez daha bunun bir eşi.
Renklere de ne oldu? hepsi birden silinmiş
Karanlık, örtü gibi, niye her şeye inmiş?
Bilmem ki; arz mı durdu, yoksa güneş mi söndü?
Neden, niçin, bu sabah, yurdum siyaha döndü?
Bu rüzgar ne söylüyor,bana böyle derinden?
Gidenin kederinden, gidenin kederinden.
Sus! sen, kudurmuş rüzgar, artık söyleme yeter.
En zalim işkenceden, haberin daha beter.
Demek artık alıyor, Ankara O’nu benden
Demek O’na dönecek, mağrur başlar her yerden
Bu günü görmedense; yıldırımla dolaydım.
İstanbul olmadansa, Atama taş olaydım.
11 / XI / 1938 İSTANBUL
Beria SEZER
Seslendiren ve müzik (sen giderken) NEG 2004
Beria SezerKayıt Tarihi : 22.7.2007 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...Atatürk okula gelmişti. Onun ile orada karşılaştım. Harika gözleri olan bir adamdı. Çok karizmatikti. Ona aşk hissetmedim, o bir kurtarıcı; ülkemizin kurtarıcısı diye baktım. Bize hayat veren bir insan diye. Çünkü silmişlerdi bizi haritadan.... ...Nekahet devrindeyim ayakta zor duruyorum, pencereden bakıyorum, rahmetli Atatürk’ü götürüyorlardı Ankara’ya ve “Atama Taş Olaydım” şiirini aynen yazdım, hiç değiştirmedim.... Beria Sezer - NEG söyleşisinden alıntıdır...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!