Atam Bana Gülümsedi Şiiri - Seyhan Korkmaz

Küçüktüm küçük, küçük bir kız çocuğu
Henüz küçük yaşımda anlıyordum zorluğu
Narindim, kırılgan ama kalbim müsterih
Bir yol açmıştı Atam hür ve demokratik

Takılsa da ayağıma taş , bulacaktım yolumu
İnanırsam kendime aşacaktım her zorluğu
Şartlar , sorunlar baskılayınca beni
O anlarda Atam fısıldıyordu demokrasiyi

Senin kadar cesur, senin kadar kararlı
Kol kola bu yolda hukuk ve eşit söz hakkı
Münevver şuurla karanlığı sileceğiz
Geleceğe demokrasi ile istikamet çizeceğiz

Kentin gürültülü kalabalık çıkmazında
Tepeler ardındaki uzak köy okulunda
Bir yol vardı bildiğim onun gölgesinde
Özgür , özverili bir yol kadının ellerinde

Şimdi büyüğüm; büyük. Büyük ve güçlü kadın
Fikirlerim daha hür yine özgür düşlerim
Narinim ama dimdik kaybetmedim sesimi
Kalabalık içinde Atam bana gülümsedi.