İSTANBUL 11 / XI / 1938
İstanbul'un dilinden..........
Bu karanlık renklerle sabah mı bana gelen?
Yoksa gecede miyim siyahlık mı dökülen?
Böyle sabah mı olur, hani bunun güneşi?
Görmedim, görülemez daha bunun bir eşi.
Renklere de ne oldu? hepsi birden silinmiş
Karanlık, örtü gibi, niye her şeye inmiş?
Bilmem ki; arz mı durdu, yoksa güneş mi söndü?
Neden, niçin, bu sabah, yurdum siyaha döndü?
Bu rüzgar ne söylüyor,bana böyle derinden?
Gidenin kederinden, gidenin kederinden.
Sus! sen, kudurmuş rüzgar, artık söyleme yeter.
En zalim işkenceden, haberin daha beter.
Demek artık alıyor, Ankara O’nu benden
Demek O’na dönecek, mağrur başlar her yerden
Bu günü görmedense; yıldırımla dolaydım.
İstanbul olmadansa, Atama taş olaydım.
Beria SEZER
Beria SezerKayıt Tarihi : 10.11.2008 00:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
11KASIM 1938 de yazdığım şiir....(İstanbul 'un dilinden) o zaman ki duygularım... Beria S E Z E R
Mustafa Kemal Atatürk
Evet, Sevgili Atam; belki bugün senin fikirlerini anlamaya ve hissetmeye başlarız. Belki… Belki bugün. Yarın değil. O gün işte bugün. Çünkü yarınlar başka türlü bizim değil…
Saygıyla, sevgiyle, minnetle, rahmetle her zaman anıyoruz.
TÜM YORUMLAR (1)