ATAM'A
Dün yolda yalnız yürürken
Kendimden erindim,utandım ATAM
Yoldan geçen kara çarşaflıları
KARA KARGALAR sandım ürktüm
Uğruna ömür verdiğin devrimlerinin
Birer birer yok olduğunu gördüm
Sen bizlere yaşam şansı verdin
Onlarsa bu hakları geri tepiyorlar
Aydınlık Türkiye'mizi karanlıklara
Yavaş yavaş inan çekiyorlar
Dıştan gelen paralarla yurdumu
parsel parsel ATAM ellere satıyorlar
Uyanda gör halimizi ne olur ATAM
Sen savaştın kazandın bunlar sa
Bulduklarını düşünmeden dağıtıyorlar
Gerici yobaz takımı din diye
Tutturdular cahil halkımı uyuttular
Önce başlarını bağlattılar
Sonrada karakara örtülere sardılar
Milleti dinli,dinsiz diye
Düşünmeden ikiye ayırdılar
Halkımı hep geriye doğru çektiler
Okumanın değeri kalmadı
Okuyan değilde akrabası olan
Bir yerlere baş oldu
Bunları gördükçe inan içim
Taş değil külçe kurşun doldu
Onlara başeğmek bize yaraşmaz
Atam korkma bu gençlikte iş var
Yobazlara hiçte pabuç bırakmaz
Devrimlerin bil ışıyacak
Hainler de kazdığı kuyuya
Kendileri basacak,yok olacak
Aydınlıktır seninle yolumuz
Başımız dik bitmiyecek umudumuz....
Hasibe Kaya
13-05-2008
saat; 03.03
Kayıt Tarihi : 22.1.2014 18:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!