Atam Şiiri - Ahmet Kurt

“Cumhuriyetin 80. yılına”

Emanetin vardı, çağlar üstünde,
Katına ak yüzle gelmedik ATAM.
Oysa her zamanda belliydi düşman,
Karanlıkta cismi, görmedik ATAM.

Devşirme beyinler, zihin karışık,
Kimler kıskacında kimler alışık,
Kabrinin üstünde sönmüyor ışık,
Lakin yüreklere yakmadık ATAM.

Medeniyet özden, cevheri aldı,
Millet dedin fakat; tek adı kaldı,
Ben Türk’üm dedikçe yedim tokadı,
Tarihe gözünle bakmadık ATAM.

Ne büyük hedefler verdin bizlere,
Yeni kavram “Türkiyeli” gözlere,
Sözümüz geçmiyor kahpe izlere,
Şafak vakti tura çıkmadık ATAM.

Cumhuriyet kutsal bir yemin gibi,
Ufkumuzda yanar her zemin gibi,
Şimdi karanlığın görünmez dibi,
Yürekten yüreğe akmadık ATAM.

Yürekler yaralı, gönüller puslu,
En şedid ordular, ne kadar uslu,
Teranede laflar, süslü mü süslü,
Gerçeği yoluna sokmadık ATAM.

Yönetsinler diye adamlar seçtik,
Tahtlara oturtup seyrine geçtik,
Kadehler kaldırıp şerefe içtik,
Altımız oyuldu takmadık ATAM.

“Kaba softa, yobaz” denilen türden,
Atlanıp önüme geçiyor dünden,
Öyle bir felaket var ki görünen,
Tatlı canımızı sıkmadık ATAM.

Bu millet bu kadar gafil olamaz,
Vatan böyle kolay işgal olamaz,
Kanına dokunan şaşkın duramaz,
Henüz harekete geçmedik ATAM.

Ne bıçak görünür, ne de yarası,
Darbelerin gelmez ardı arkası,
Öyle revaçtaki manda fırkası,
Daha hesapları açmadık ATAM.

Kurdoğlu yatakta, gönlü seferde,
Çaresiz kalsa da bir tek neferde,
Boyun eğmez inan bütün namerde,
Gaza meydanından kaçmadık ATAM.