Atalet Şiiri - Ahmet Baris Ay

Kıpırtısız hava
Ağaçlar cıvıltısız
Deniz dalgayı unutmuş
Kayalar gibi susmuş

Güneş en tepede bir buluta takılmış kalmış

Ayaklarımın altında saklanmış gölgem
Gölgeni ellerinden tutup çekerek
Son karanlığına

Yaşam durmuş tüm şehirde
Issız çöllerden sessiz caddeler
Çocuklarla küsmüş arka bahçeler

Her şeye bulaşmış
Terk edişin

Günler
Son gecenin otoparkına park etmiş
Son kez çarpılmış da kapanmış
Bütün kapılar

Gözlerimiz
Çarpa çarpa birbirlerine
Çukurunda durmuşlar yan yana
Mavi yeşil bilyeler gibi