13 Ocak 1972 , Adapazarı
Atalarımın doğduğu topraklardayım
Güneşi unutup sürüyorum yollar boyunca
At kestanelerinin arasından yürüyüp geçiyorum
Türk’ü arıyorum sessizce usulca
Bir adımımla hissediyorum
Kubrat Han’ın oğullarına öğüdünü
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta