Atalarımın Toprakları

Atalarımın doğduğu topraklardayım
Güneşi unutup sürüyorum yollar boyunca
At kestanelerinin arasından yürüyüp geçiyorum
Türk’ü arıyorum sessizce usulca

Bir adımımla hissediyorum
Kubrat Han’ın oğullarına öğüdünü
Diğer adımımda yıkıyorum mekanı zamanı
Avar Şamil’le paylaşıyorum aynı gölgenin söğüdünü

Karamanoğlu Mehmet’le beraber Türkçe haykırıyorum
Fersahlar ötesinden sanki yanımda,
Türküler söyleye söyleye Türk’ü arıyorum
Obaların göçüne şahitlik ediyorum Anatolya’nın dağlarında
Sarı Saltuk’la yoldaş oluyorum, atalarımın topraklarında

Hacı Bektaş’ın elini görüyorum başımda, başucumda
Yesevi’yle dua okuyorum her yakarışımda
Korkarak ürkerek ama inatla söz veriyorum,
Cesaret buluyorum Yetim Mustafa’nın adanmışlığında.

Yüzyıllarca edinilen yurdu görüyorum
Yalnızlığı, hayatta kalışı, var oluşu
Ve acılarla dolu kopuşu görüyorum
Geri dönüşü, sahipsizliği, kayboluşu

Yüzyıldan fazla geçse de, yine bir gün, bugün,
Akıncılar beni çağırıyor duyuyorum
Türküler söyleye söyleye Türk’ü arıyorum
Atalarımın doğduğu topraklardayım
Köklerimden yeniden filiz veriyorum.