istanbulu terkedipte gidemiyorum
bütün sokoklarında anılarım var
kalbimden izlerini silemiyorum
benim bu şehirde bir sevdiğim var
o simsiyah gözleri hep gözlerimde
yine sen varsın karanlığımda
ateş gibi yakıyorsun bedenimi
bomboş ruyalara sokuyorsun
uyutmuyorsun beni,
saatler olmuş gece yarısı
karadeniz dalgasına benzer insan
kimi zaman haşin deli
kimi zaman süt dökmüş kedi
seviyorsan onu gelirsin çarpar önce kalbin
sonra tekrar beğenirse seni kaldırır gök yüzüne kuş misali oynar seninle hiç bitmeyecekmiş gibi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!