Kalıplaşmış zalimliğin köşesinde doğdum
Bir avucumda ataerkilliğin getirdikleri
Diğer avucumda çaresizliğimin yazgıları çizilmişti
Kız çocuğu deyip de diri diri gömdüler
Eşinden dayak yiyerek yüzleri soluklaşıp
Gözleri morarak evin bir köşesine attılar
Köle gibi görülerek haklarını sömürdüler
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
teşekkürler wante06 rumuzlu .
Parildayan pirlanta kaleminizi yurekten kutluyor isiltinin omrunuzce hic sonmemesi dilegiyle tebrikler saygilar
teşekkürler herkese. bunu bir kadın olarak yazdım belki görüp de içimde buruk yaratan bir o kadar da hayatın kabülenemediğim bir hayatın gerçeği
Boşuna mı,'Cennet anaların ayakları altındadır!' Bunu iyi anlamak gerekir... Teşekkürler... 10 puan +ant. Bitimsiz aydınlıklara; dilimizde sevgi olsun...
Çok doğru çok haklı bir söylem- bir o kadar da iç burkan- uğrunda canımızı verdiğimiz ama canını okuduğumuz kadın anlayışımız olmaz olsun- kutlarım..
Ne kadarda doğru beni etkiledi duyarlı yüreğine sağlık Fadime
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta