Ata'ya Şikayet Mektubu Şiiri - Füsun Dud ...

Batmayan tek güneşimiz
Bize bıraktığın mirası, göğsümüzde taşıyoruz
Emanetin, emanetimizdir
Emanetine, hıyanet edenler utansın
Sensiz geçen her güne lanetler yağdırıyorum
Bir daha doğabilsen
Ülkenin başında olabilsen
Halkına sahip çıkamayanları kovabilsen
Bak işte, korktukların başına geldi
Ülken elden gidiyor
Bize hayat veren analarımızın yüzünü güldüremiyorlar
Oysa sen dememiş miydin
Ey kahraman Türk kadını,
Sen yerde sürünmeye değil,
Omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın diye
Hayırsız evlatlar, işlerine gelmediğinde
Ananı da al git diyebiliyor
Analar, ne çileler çekiyor bilmiyorlar
Ülkeyi yönetenler tepişiyor
Çilesini analar çekiyor
Analarımızı ağlatıyorlar
Vebali büyük, bilmiyorlar
Ne senin gibi halkına sahip çıkabiliyorlar
Ne de karnımızı doyurabiliyorlar
İnsanları çaresiz bırakıp
Köşeye sıkıştırıyorlar
Sonra da vaatler veriyorlar
Verdikleri vaatlerin hiçbirini tutmuyorlar
Bir de dinden, imandan söz ediyorlar
Kul hakkı dinimizde günahtır diyorlar
Bunu çok iyi biliyorlar
Sadece bilmekle yetiniyorlar
Bizimle kedinin fareyle oynadığı gibi oynuyorlar
Feryatlarımızı duymuyorlar
Senin gibi gözü pek
Hakperest olamıyorlar
Askerine, polisine sahip çıkmadıkları gibi
Doğru konuşanı hapislerde çürütüyorlar
Bir de utanmadan
Seninle boy ölçüşüyorlar
Şehitlerimizin kanını yerde bırakıp
Şehit analarının, gözşyaşını silmiyorlar
Hep kendilerinden dem vuruyorlar
Halkını dinlemek yerine
Telefonlarımızı dinliyorlar
Paranın üstündeki resmini siliyorlar
Resimlerini duvarlardan indirtiyorlar
Bizim seni unutmayacağımızı bile bile
Unutturmaya çalışıyorlar
Bir de kendilerini Atatürk'e benzetiyorlar
Mustafa Kemal'le boy ölçülmeyeceğini bilmiyorlar
Bu dünyada sınavdayız demiyorlar
Asıl sınavın öbür dünyada olduğunu unutuyorlar
Allah'ın sopası yok demiyorlar
Atam gözyaşlarımız sel oldu silmiyorlar:(((