Ata ya Şikayet Şiiri - Hatice Aksakal

Eli kalem tutan yazganın olsa,
Seni yazmak için yetmiyor ATAM.
Sen gideli yurtta neller olmuyor,
Haksızlık kökleşti, gitmiyor ATAM.
Sen ölünce düşünceler hep öldü,
Bizi yönetmeye çıkarcı oldu.
Yurdu emenetin nerde kaldı,
Milletin dertleri bitmiyor ATAM.

Doğa bile senden sonra bozuldu,
Demokrasi çıkarcı yazıldı.
Felaketler türlü türlü dizildi,
Artık ocağımız tütmüyor ATAM.
Soyguncu, vurguncu şehirde gezer,
Ben gecekonduda, o sütten yüzer.
Ozan dertlerini kabrine yazar,
Çocuklar açlıktan yatmıyor ATAM.

Kabre gelip rahat uyu diyenler,
Acep kimdir hakkımızı yiyenler,
Bütçemizde güzel güzel doyanlar.
Hiç kimse hasıza çatmıyor ATAM.

Bıraktığın geçlik çoktan yozlaştı,
Gençleri Kırdıran hemen uzlaştı.
Menfat uğruna hepsi uzlaştı,
Stokçu malını sattmıyor ATAM.

Otuz sekiz yurdun ölüm noktası,
itibar görüyor işin sahtesi.
İktidarlarla oldu mevki hastası,
Gerçekten sözün tutmuyor ATAM.

Ölümün bizlere yaralar açtı,
Yurttaki canlılar karayı seçti.
Senin günündeki sevgiler kaçtı,
Bağırsak gücümüz yetmiyor ATAM.

AKSAKALIM bir ozanım gezerim,,
haksızlıktan dertlendikçe yazarım.
keşke o gün kazılsaydı mezarım,
kimse yandaşını atmıyor ATAM.

herkesin geçmiş 29 ekim cumhurıyet bayramını
kutlarım saygılarımla üstadlarım.