Ata'ya Sesleniş Şiiri - Canan Özer

Küçük bir çocukken ben,merak ederdim,kimdin sen.
Herkesin dilinde,herkesin kalbindeydin.
Herkesin gözlerinin içindeydin.
Sen umuttun,sen ümitleriydin insanların.
Adın Atatürk’tü hiç unutmuyorum...

Resimlerin vardı her evde mutlaka bir tane,
Hiçbir düşmanın fethedemeyeceği bir ulusun gibi,
Türkiye’nin denizleri gibi masmavi gözlerin vardı.
Sapsarı saçların sırmadan nehirler gibi çağlardı.
Asaletli duruşun herkesten başkaydı.
Bakışların bile bir cesaret kazandırıyordu insanlara...

Herkes senin yaptıklarını anlatıyordu,
Evlerinde,sokaklarda,tüm dünyada...
Kaç bin düşmanla nasıl savaştığını,
Nasıl mücadele edip kazandığını,
Koca bir dünyaya birliği,beraberliği,
İnsanlığa tekrar öğrettiğini herkes biliyordu.

Sayısız galibiyetin vardı kısıtlı şartlara,elverişsiz koşullara rağmen.
Sayısız armağanın vardı;
Gözlerine seninle umut,sevgi dolan çocuklara.
Gerek onlarla ilgilenmen,gerek onların geleceğini düşünmen;
Onları çok sevdiğin her halinden belliydi...
Dil,din,ırk deyipte asla ayrım yapmazdın,
“Herkes kardeştir! ” deyip;
Bir vatanı,bir cumhuriyeti; Türkiye’yi kurdun.
Her karışını,her köşe,her bucağını hak ederek,
Mücadele ederek aldın o toprakların…

Herkesin kalbindeydi senin sevgin.
Bir ulusu yeniden kurmuştun,
Bir tarihi yeniden yazmıştın sen.
Ama bir karanlık günde tüm yurdu hüzün kapladı.
Saatler bile durmuştu o anda.
Sen gözlerini yummuştun bu fani dünyaya.
Herkesin büyük,küçük,genç,yaşlı,
Herkesin ama herkesin kalbinin içi sızlıyordu.
Herkesin gözlerinde yaşlar vardı.
Tüm halk ağlıyordu,tüm dünya ağlıyordu gidişine.
Olanlardan habersiz olan küçük çocuklar bile minicik elleriyle ıslanan yanaklarını siliyordu.
Her yeri sessizlik kaplamıştı…

O gün bu gündür her 10 Kasım’da yüreğimiz sızlıyor.
Sen yaşarken ben çocuktum,görememiştim seni hala içim yanıyor.
Hani dedim ya:
“Minikken bilmiyordum kim olduğunu.” diye,
Artık büyüdüm ve öğrendim senin kim olduğunu;
Sen Ata’sın,sen yenilmez komutansın,sen eşi bulunmaz bir insansın!
Seni anlatmaya tüm sözler kifayetsiz…
Belki sen gittin ama izlerin,hatıraların yeter bize.
Bildiğim tek şey:
Senin izinden gittikçe bu milletin sırtı yere değmez
ve sende birşey bil ki;
Sen hep bizim kalbimizdeydin,öyle de kalacaksın,
Yerin doldurulamaz ey yüce Atatürk!