Doğum haberinle müjdesine kavuştu millet,
Sancısız sanki,
Eşraf perişan;
Yangının içinde kıvılcımı kim umursar ki?
Mustafa’mız gelmiş ümitlerle,
İçlerine doğmuştu belki,
Fazla söze ne hacet?
Memleketim Kemal’ine erdi,
Yıllardır ulusun saygıyla yâd etmekte,
Umut veren andını,
Tüm dünya şahit Türk’ün özlem kokan vefasına,
Zira Atam’ın yadigârı,
Kalem tutanlar anlatıyor, yetmez!
Destanlarla doludur ardı,
Okuyanlar bilir;
Her satırında cengâverdir bu vatan evlatları,
Yıkılmış ki devlet,
Mecali kalmamış,
Ne korkunç manzara,
Önder oldun Mehmet’e,
Ülkeyi mezar ettin düşmana,
Yangın düşmüş milletime,
İstiklal bir hayalken ufukta,
Mağrur Türk’e esaret yüzü görünmez oldu bu vatanda,
Mavi gözlerinden süzülen ilhama kurban olayım,
Önümde inkılabın varken,
Boş hülyalar peşinde neden koşayım,
Cennet vatanı bırakıp,
Çöllerde sefalete düşen gafillere şaşayım,
Yolcuyum izinde,
Mertlik çizgisinde,
Engel bilmez aşarım,
Hayata yumdun gözlerini,
Ardında müthiş bir eserle,
Zaferlerinle tarih yazdın,
Ölümsüz kahraman oldun millete,
Umutla yaktığın meşale,
Aydınlatıyor yurdumu nesilden nesile,
Emanetine sahip çıkmak da kolay değil,
Belki de en kıymetli vazife…
Cahilin ilmi peşinde beyhude koşmak,
Melankolik israftır,
Aydın gözlere böylesine tekrar,
Yalnız malumun ilanıdır,
Paşam, bu millet hasretinle izinde,
Tam bir asırdır,
Sevdanın böylesine;
Her daim halkın içinde, Mustafa Kemal yakışır…
Kayıt Tarihi : 23.11.2017 20:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Atatürk'ü anmak için hep birlikte seferber olduğumuz bugünlerde, duygularımı samimiyetle ifade ettiğim "Ata Sevdası" şiirimi paylaşmak istedim. En içten saygılarımla...
Cumhuriyet kulun kula kul olmasına son vermiş,
Yıkılmak zorunda kalan sultanın yerine, yurttaşlık gelmişti,
Halkın kendi kendisini yönetmesi için kurulmuştu,
Atatürk biliyordu Cumhuriyeti kurmak kadar yaşatmanın önemini.
Din ile devlet işlerini ayırmış bir devrim başlatmıştı,
Laikliği seçmiş akla ve bilime göre insan yetiştirmenin,
Önemini kavrayarak devrimler yapmıştı,
Atatürk biliyordu Cumhuriyeti kurmak kadar yaşatmanın önemini.
Kapitülasyonları kaldıran anlaşmalara imza atmış,
Geleceğin milli ekonomide olduğunu görmüş,
İlk on beş yılda büyük bir sanayi hamlesi başlatmıştı,
Atatürk biliyordu Cumhuriyeti kurmak kadar yaşatmanın önemini.
Cumhuriyeti koruma kollama emanetini,
Ordu, polis veya devletin başka birimleri yerine,
Halkın en dinamik olan gençliğe emanet etmişti Cumhuriyeti,
Atatürk biliyordu Cumhuriyeti kurmak kadar yaşatmanın önemini.
Devrimler başlatmıştı ve devamını getirmeliydi,
Ömrü yetmedi, kendisinden sonrakilere iş düşmüştü,
Devam edememişti yarım kalan devrimi tamamlamaya,
Atatürk biliyordu Cumhuriyeti kurmak kadar yaşatmanın önemini.
Irkçılığı bitirmiş Anadolu’da yaşayan bütün ırkların,
Bir ulus olduğu bir milleti,
Türk Milleti adı altın toplamıştı,
Atatürk biliyordu Cumhuriyeti kurmak kadar yaşatmanın önemini.
Cepheye de aynı duyguları taşımıştı,
Halkın dini ve milli duyguları kazanmıştı savaşı,
Düşman bile o gün karşısında diz çökmüştü,
Atatürk biliyordu Cumhuriyeti kurmak kadar yaşatmanın önemini.
Bir gün yaşanacakları sezmiş Genliğe Hitabe bırakmıştı,
Yüz yıl sonrasını dâhice görmüştü,
Şimdi emanetin sahibi emanetine sahip için şahlanmış,
Atatürk biliyordu Cumhuriyeti kurmak kadar yaşatmanın önemini.
Özgür ve hür yaşamanın milli birlik ve beraberlik olduğunu,
Görmüş ve ileriyi muasır medeniyet seviyesine çıkmak olduğunu,
Eğitim ve öğretim seferberliği ile sağlamış,
Atatürk biliyordu Cumhuriyeti kurmak kadar yaşatmanın önemini.
Karanlığın bir gün geri döneceğini ön görerek,
Yapmıştı her devrimi, her sözü unutulacak gibi değildi,
Yedi düvel bir olmuş Anadolu parçalamak isterken nasıl önünde eğildi,
Atatürk biliyordu Cumhuriyeti kurmak kadar yaşatmanın önemini.
İnansaydı ülkeyi ve halkı silahlı kuvvetlerin koruyacağına,
Bugün yaşanan haksız ve hukuksuzluğun karşısına,
Biliyordu sessiz ve silahsız kuvvetlerin çıkacağını,
Atatürk biliyordu Cumhuriyeti kurmak kadar yaşatmanın önemini.
Bu Cumhuriyeti kuran halklar Türktür,
Türkler atasına kendi adını vererek Atatürk dedi,
Tarihin en önemli milletinden, tarihin en önemli ismini almıştı,
Atatürk biliyordu Cumhuriyeti kurmak kadar yaşatmanın önemini.
Çocuklara, gençlere bayram hediye eden ilk devlet adamıydı,
Gördük bu bayramları bile kabullenmeyen kini,
Dolamışlardı çıkarlarını için ağızlarına dini,
Atatürk biliyordu Cumhuriyeti kurmak kadar yaşatmanın önemini.
Bursa Nutkunu reçete olarak bırakmıştı,
Eğer her şeyi kaybetmiş ve seni teslim almaya gelmişlerse,
Sadece yüreğini ortaya koyacak yine teslim olmayacaksın demişti,
Atatürk biliyordu Cumhuriyeti kurmak kadar yaşatmanın önemini.
Atatürk sevdasını anlayabilmek için hem Atatürk'ü hemde eseri Cumhuriyeti ve değerini çok iyi anlamak gerekiyor...Kutlarım kardeşim...Birliğimizden büyük bir güç yine çıkacaktır...
bende 1981 de yazıp TRT de yarışmaya girmiş Türkiye çağında ilk beşe girmiştim bu destenım la. İlginize sunuyorum ve antoloji sayfam da bulunmakta
Atatürk Destanı
0:00
BeğenAntolojimYorumlarPaylaşTweetlePaylaş
1
Bir yüce insanı anlatsam dedim
Kelimeler taştı doldu Atatürk
Çalıştı parmaklar yazdı kalemler
Sayfalarca kitap oldu Atatürk
Zekasını çocuk iken gösterdi
En doğruyu en güzeli isterdi
Sevgili hocası bir isim verdi
Ve kemal adını aldı Atatürk
Okudu, kahraman bir asker oldu
Beyin tezgahında ilmi dokudu
Haksızlık olan yerde yok idi
Haksızlığa karşı durdu Atatürk
Hırsızlarla tutulmuştu köşeler
Sürüyordu saraylarda neşeler
Yenilik isterken bazı paşalar
Gidip aynı safa girdi Atatürk
11
Birbirini takip etti hatalar
İstemedi yeniliği softalar
31 mart vakasında haytalar
Baş kaldırmış geldi gördü Atatürk
Gerçi hala sürüyordu saltanat
Başarı Kazandı bir sürü zevat
Fakat padişahta hep aynı inat
Sabretti boynunu burdu Atatürk
Meşrutiyet zorla ilan edildi
Abdülhamit bundan memnun değildi
Sultan yeniliğe büyük engeldi
Durmadı hep uğraş verdi Atatürk
1914 lere gelindi
Dünya iki kutup oldu bölündü
Bir hiç için savaşıldı ölündü
Bundan da nasibin aldı Atatürk
111
Geri gelir diye bazı topraklar
Savaş yanlısıydı Enver paşalar
Birde savaşın diyordu almanlar
Bu karara yanlış derdi Atatürk
Sonucu ne olur göremediler
Almanlar güçlüdür güçlü dediler
Atamın sözünü dinlemediler
Savaş meydanının kurt’u Atatürk
Ölüm yağıyordu dünya sathında
Savaşa girildi alman safında
Yedi cephe aşmış düşman sınırda
Düşmana darbeler vurdu Atatürk
Ne savaşlar yaptı Şam’da,yemen de
Dedemler öldüler hep cephelerde
Geçilmez kaleydi Çanakkale de
Burda da imtihan verdi Atatürk
1V
Çaresiz kalmıştı bur da düşmanlar
Sanki kanatlıydı erler subaylar
Dillere destandır Anafartalar
Savaşın kartalı mert’i Atatürk
Almanlar yenilmiş mütarekede
Yiğitler ölürken yedi cephede
Yenilgiyi kabul ettik yinede
Olmaz diye karşı durdu Atatürk
Mondros ta bırakıldı silahlar
Acımadı Osmanlıya ilahlar
Geride bir yığın ahlar ve vahlar
Üzülüp saçını yoldu Atatürk
Osmanlı çatısı çatırdıyordu
Padişah kör olmuş göremiyordu
Avrupa açıkça hasta diyordu
Bu fikri belinden kırdı Atatürk
V
Düşmanın eline geçmişti kozlar
Bu oyunda as olmuştu papazlar
Anlaşmada Türk’e düşmedi sözler
Gizlice bir karar verdi Atatürk
O korkak padişah Türk’ü savunmaz
Zaten aciz kalmış bir şey yapamaz
Türkler eli kolu bağlı kalamaz
Herkese bu fikri yaydı Atatürk
Padişah baskıyla gelmişti yola
Kulluğa razıydı bir başka kula
Yakışmazdı bu hal Türk ulusuna
Güvendi Samsun’a vardı Atatürk
Böyle geldi kara günler yurduma
Kelepçe vurdular şanlı orduma
Düştü halkım Atatürk’ün ardına
Yurdu sevgi ile sardı Atatürk
V1
İbret almadılar dökülen kandan
Çok şey istediler Türk vatanından
Ölüm fermanları çıktı sultandan
Gerçeği ortaya serdi Atatürk
Mümkün müdür Türk’ün yurdu pay ola
Güveni sonsuzdu Anadolu’ya
’Ya istiklal ya ölüm’dü ‘’parola
Bu nidayla yurdu sardı Atatürk
Padişahın, aciz kaldığı anda
Milletin aciz kaldığı anda
Düşmanın yurduma daldığı anda
Mucizeler gibi doğdu Atatürk
Doğuda ermeni devlet kuracak
Güney Fransız’a mesken olacak
İngilizler boğazlarda duracak
Olmaz cevabını verdi Atatürk
V11
İzmir’i Yunan’a peşkeş çektiler
İtalyanlar mersine göz diktiler
Türk’e de Ankara yeter dediler
Yüreklerde yanan nardı Atatürk
Hiçe sayıp yerde yatan dedemi
Padişaha ede,ede sitemi
Dört yandan sarmıştı düşman ülkemi
Cesaretle göğüs gerdi Atatürk
Güzel yurdum bir mal gibi satıldı
Gür kaşları birden bire çatıldı
Bu karara hayır diye haykırdı
Dünyaya bir nota verdi Atatürk
Ölür de Türk esir olmak istemez
Düşmanından emir almak istemez
Yurdundan bir karış vermek istemez
Milletçe konuşan dildi Atatürk
V111
Yıllarca savaşmış yorgundu,ordu
Sevdalıydı istiklale vurgundu
Sattı yurdu diye taht’a kırgındı
Nankör emelleri kırdı Atatürk
Kahpe düşman pay,pay etti yurdumu
Dağıttırdı elde kalan ordumu
Geldi diyorlardı Türklerin sonu
Bir ilke ortaya sürdü Atatürk
Bu millet hiç esir olamaz dedi
Bu uğurda olmaz bir uğraş verdi
Sömürülen milletlere gösterdi
Tüm dünyaya örnek oldu Atatürk
Biz Türkler her çağda hür kalacağız
Ya hür olacağız ya öleceğiz
Vatandan düşmanı göndericeğiz
Dedi ve sözünde durdu Atatürk
IX
Biliyordu başarması zor idi
Ne bir silah nede asker var idi
Millet perişandı sultan kör idi
Milletine güçtü,ferdi Atatürk
1919 Baharında
Kapkara bulutlar yurdun ufkunda
Şimdi Türk milleti vardı ardında
Savaşa gönüllü erdi Atatürk
19 Mayısta samsuna çıktı
Düşmanla yeniden savaşacaktı
Türk milleti yine hür olacaktı
Her şeyi ortaya serdi Atatürk
Ayrıldı bu umut ile Samsun’dan
Fikirler fışkırır oldu usundan
Düşman sürülmeli idi yurdundan
İstiklal yayını gerdi Atatürk
X
Amasya’dan yükseldi ilk nidası
Bu nida milletin kara sevdası
Esir doğurmazdı Türk’ü anası
Bir bilmece sanki sırdı Atatürk
Erzurum da topladı dadaşları
Sivas’ta dimdikti cesur başları
Gerçeğe dönüştürmek için düşleri
Bilge kişileri gördü Atatürk
Temsilciler toplanmıştı Sivas’ta
Bir milleti nasıl görürler hasta
Daha Ankara’ya varmadan posta
Ülkeye yayılan nurdu Atatürk
Koparmıştı İstanbul dan bağları
Ankara da yurtsever kafaları
Yıkılan gururu ezilen ar’ı
Kurtarma kararı aldı Atatürk
XI
Herkesi sarmıştı istiklal derdi
Kurtarmak gerekti bu cennet yurdu
Ankara da meclis toplanıverdi
Artık her gönülde yardi Atatürk
Şimdi buradan çıkıyordu kararlar
Geçersizdi Ankara da fermanlar
Kızıp öfkelenmiş buna düşmanlar
Çünkü çelik surlar ördü Atatürk
Yurdumuzda tek bir düşman kalamaz
‘’Türk asildir asla esir olamaz
Vatan bir bütündür parçalanamaz’’
Fikrini ileri sürdü Atatürk
Düşman güç almıştı sevr parçasından
İstila başladı bunun ardından
Samsun dan, Sivas tan ve Erzurum dan
Ankara ya yağan kardı Atatürk
XII
İlk kararlar oldu ilk anayasa
Herkes uymak zorunda bu esasa
İyiye,güzele,doğruya,has’a
Adım,adım gidiyordu Atatürk
Millet meclisinden çıkan kararlar
Atılacak yurdumuzdan düşmanlar
Gökten ölüm yağsa,çağlasa kanlar
Tarihte şahlanan erdi Atatürk
Sakarya da boğuşarak al kanla
İnönü de pençeleşip düşmanla
30 Ağustosta kopan volkanla
Hedefe akan bir lavdı Atatürk
Serpildi toprağa kollar gövdeler
Şaşırmıştı bu inanca ülkeler
İşte,özgürlüğe verilen değer
Yepyeni bir çığır,çağdı Atatürk
XIII
Şahit şahlanışa Dumlupınar’lar
Sakarya kan aktı al aldı sular
Hiç yoktan yaratıp şanlı ordular
Düşmanın üstüne saldı Atatürk
Aktı seller gibi türkün askeri
Birer şimşek oldu her bir neferi
‘’Hedefiniz Akdeniz dir ileri’’
En kesin komutu verdi Atatürk
Yepyeni bir tarih yepyeni çağdı
Ordu şimşek gibi her yana yağdı
Fethedilmez kale aşılmaz dağdı
Düşmana engeldi zordu Atatürk
Mermi omzunda Fatma bacımın
Tercümanı ciğerimde acımın
Sahibi, yenilmez iman gücünün
Başlı başına bir ordu Atatürk
XIV
Düşman her cephede yeniliyordu
Şahlanmıştı hasta denilen ordu
Tarih karşısında küçülüyordu
Durmadan büyüyen çığdı Atatürk
Olmadı tarihte böyle bir dövüş
Kurşuna siperdi imanlı göğüs
Sultan,sarayında, telaşa düşmüş
Çelik gibi ağlar gerdi Atatürk
Tek başına durdu dünyaya karşı
Dedi varsın çalsın o ölüm marşı
30 Ağustosta sabaha karşı
Düşmanı kalbinden vurdu Atatürk
Kurtardı, namusu şerefi ar’ı
Savaş meydanında yıldırımları
Umut bulutundan yağan karları
Millete bembeyaz serdi Atatürk
XV
Şan ile şöhretle yazdı destanlar
Umut dolu gelecekti yarınlar
İnsanlara hükmedemez insanlar
Düşmana mezarlar kazdı Atatürk
Bir güz mevsiminde 9 Eylül de
Zafer arkasında düşman önünde
Olmazları olur etti sonunda
Tarihi yeniden yazdı Atatürk
Kaçtı kahpe düşman çekildi geri
Yaktı intikamla köyü şehri
İzmir’e girmişti Türk’ün askeri
Düşmanı denizde boğdu Atatürk
Esir olmaktansa ölelim dedi
Ölüm pahasına zafer bizimdi
Gizli pazarlığı çirkin emeli
Düşmanın yüzüne vurdu Atatürk
XVI
Zaferi kazandık ölürcesine
Bağlı kaldık onun her ilkesine
Tarihe yeni ders verircesine
Her çıkmaza çare buldu Atatürk
Ordusuz kumandan olmak zor işti
Kazma, kürek, çapa, belle,savaştı
Tarihte en büyük engeli aştı
Siperden sipere düştü Atatürk
Batıda yunanı denize döktü
İngiliz sessizce çekilip gitti
Padişahta öz yurdunu terk etti
Haini vatandan sürdü Atatürk
Hatırı var idi yerde yatanın
Her karış toprağın,her damla kanın
Vatanını satan korkak sultanın
Nihayet defterini dürdü Atatürk
XVII
Çekilip gitmişti sömürü beyi
Zafer ile kurtarmıştı ülkeyi
Mondros’ta sürülen o lekeyi
Lozan da barışla sildi Atatürk
Silahsızdı amma inancı vardı
Esaret Türk için ar’dı vakardı
Atam bu gerçeği ortaya serdi
Kurtardı düşmandan yurdu Atatürk
Savaşı kazandık artık hür idik
Lozan da tanındık bizde var idik
Dimdikti başımız yüce dağ idik
Şöhreti,şerefti,şandı Atatürk
Kurumuştu yaşlı çınar Osmanlı
Düşman kudurmuştu,dişleri kanlı
Gururlu,inançlı ve de imanlı
Yepyeni bir devlet kurdu Atatürk
XVIII
Değişse nesiller geçse asırlar
Et ile kemikten kurulur surlar
Şehit mezarıdır dağlar ovalar
Artık her gönülde vardı Atatürk
Genç bir devlet sahip küçük Asya ya
Türk çocuğu düşmeyecek tasaya
Koydu laikliği anayasaya
Şeriata darbe vurdu Atatürk
Dedi ebediyen var olmak gerek
Kültür savaşını kazanmak gerek
Artık uygarlıkta yer almak gerek
Öğün, çalış,güven derdi Atatürk
Sahipti milletim bir ulu başa
Saygılıydık Lozan da ki barışa
Kültür cephesinde yeni savaşa
Başlama emrini verdi Atatürk
XIX
Bu savaşı kazanmamız gerekti
Tek bir kalpti millet,tek bir yürekti
Şimdi bize yenilikler gerekti
Bir irfan ordusu kurdu Atatürk
Hür kalmak istersek çalışmalıyız
En çok cehaletle savaşmalıyız
Engel tanımadan hep aşmalıyız
Engelleri yıktı,kırdı Atatürk
Girmişti düzene eğitimimiz
Resmi dil olmuştu ana dilimiz
Latin harflerinden bir alfabemiz
Olsun diye yol gösterdi Atatürk
Okullardan kaldırıldı Arapça
Dilden temizlendi acemce,Farsça
Medeni kanunu insanca hakça
Milletime uygun gördü Atatürk
XX
Atatürk’tü benim baş öğretmenim
Harf devrimi ile kolay öğrenim
Dil devrimi ile öz Türkçe benim
Dilim diye karar verdi Atatürk
Ata’nın canını sıkanlar oldu
Elbet önüne set çekenler oldu
Yeniliğe karşı çıkanlar oldu
Yepyeni bir sistem kurdu Atatürk
Derde derman gösterip türbeleri
Batıl inançları kör fikirleri
Soymuşlar halkımı tekke şeyhleri
Hepsinin hesabını sordu Atatürk
Yer,yer ayaklandı şeyhler müritler
Kandırdı halkımı bu parazitler
Saldırdı ata’ma çakallar itler
Gereken cevabı verdi Atatürk
XXI
Koz edip yalanı,küfür edenin
Şahsi çıkar için özür edenin
Tanrı’yı kendine siper edenin
Niyetini açığa serdi Atatürk
Peş peşine gerçekleşti devrimler
Kadı’nın yerini aldı hakimler
Tek kadına eş olacak erkekler
Medeni kanunu buldu Atatürk
Peçeyi çarşafı takıp başına
Dört kadın da bir erkeğin peşine
Düşerdi de karışmazdı işine
Kadına özgürlük verdi Atatürk
Eğitim düzeldi fen ilerledi
Alfabe değişti herkes öğrendi
Atam gezilerde kendi ders verdi
Bize baş öğretmen kaldı Atatürk
XXII
Laiklik gelince şeriat gitti
Herkes kanun karşısında eşitti
İlk defa köylünün elini tuttu
Köylüyü efendi kıldı Atatürk
Köylü üretendi tırnaklarıyla
Haşir neşir olmuş topraklarıyla
Devletin o günkü imkanlarıyla
Emeğin hakkını verdi Atatürk
Onu örnek aldı esir milletler
Gerildi sömürü önüne setler
Özgür lokmadaki tatlar lezzetler
Tadıldıkça hep yüceldi Atatürk
Hürriyeti kazanmayı öğretti
Yüzyıllar boyunca bu sürecekti
Esir milletlere bir ışık tuttu
Sömürüye hançer saldı Atatürk
XXIII
Karanlık günlerde güneşti aydı
Dünya diz çökerdi o yaşasaydı
Beklenmedik anda bir yıldız kaydı
10 Kasım sabahı soldu Atatürk
Bir vatan sükutta sustu bir millet
Sade atam değil hasta bir millet
10 Kasım sabahı yasta bir millet
Dediler ki artık öldü Atatürk
T
ürk’e yine olan oldu dediler
Türk milleti başsız kaldı dediler
Büyük önderleri öldü dediler
Ölmedi o, hala sağdı Atatürk
Evet canı sığmamıştı tenine
Dünya saygılıydı fikirlerine
Yaşıyordu, yaşayacaktı yine
Çünkü her gönülde vardı Atatürk
XXIV
Kıyaslanmaz tarih büyükleriyle
Onu eş tutamam başka bitiyle
Yeni fikirleri devrimleriyle
Bir izim bir rejim sardı Atatürk
Kelimeler yetmez cümleler çok az
Ata’m yazmak ile anlatılamaz
O,bir ölümsüzdür unutulamaz
Eserlerde anıt oldu Atatürk
Yurtta sulh,cihanda sulh tu özlemi
İnsanca ve hakça yaşam düzeni
Aydınlattı fikirleri evreni
Tarihi yeniden yazdı Atatürk
Ben bir Türk’üm odur bizim atamız
Anlatamam elbet çoktur hatamız
Normaldir Ata’yı anlatamamamız
Dünyaya efsane kaldı Atatürk
XXV
Şimdi rahat uyur anıt kabirde
Eğilsin dünyalar atam önünde
Atamın imzası var eserimde
Bende yaşar bende kaldı Atatürk
Mağdur’i der ey ulu Atatürk’üm
Yazamadım seni bu benim korkum
Şiirim,destanım,nesirim şarkım
Yetmiyor onurum oldu Atatürk
yusuf değirmenci emekli em. müdürü
Yusuf Değirmenci
TÜM YORUMLAR (6)