Ata Öğütleri Destanı Şiiri - Şebap Teker

Büyük sözü dinleyen, düşmez dara
Kemalla erende, tercübe var demişler
Hırslan kalkan, zararla oturur
Keskin sirke, küpüne zarar demişler

Aldanma dünyanın sakın malına
Bu günün işini, bırakma yarına
Hayat bir nefestir, Cehennem harına
Düşünce feryadı, figan demişler

Penhlivan meydanda, gösterir boyun
Varsa kendine güvenin, gel sende soyun
Gücün kudretin var ise, dayanmaz oyun
Zor oyunu bozar demişler

Cahili yorar, boşa konuşmak
Hedefsiz menzile, habeye koşmak
Haklıykan haksızlığa, boylun koymak
Dağdan gelen, bağcıyı kovar demişler

Kimsenin arkasında, kem söz deme
Yol yordam bilmeze, halini deme
Sakın namerdin, lokmasını yeme
Sonra başına kakar demişler

Kendini bilmeyip, boşa koşanlar
Fitne fesatla, dostluk bozanlar
Ağlamak faydasız kendi düşenler
Gözünde yaşlar, bitmez demişler

Sen kendini bil, dön özüne
Her dost diyenin, kanma yüzüne
Dost acı söyler, incinme sözütne
Doğrü söz, cana batar demişler

Yanlış her yolu, eylersen amel
Zarar gövrürsün, verirsin bedel
Usulu, adabı bilmezsen eğer
Gönülden gözden düşer demişler

Kendine mürşidi, kamil bilmeyen
Yapılan nasihatlardan, ders almayan
Namazı niyazla, edip olmayan
Mahşeri kübraya, boş gider demişler

Üzüm üzüme, baka baka kararır
İnsan insandan, huyunu alır
At ölür eğer, yiğit namı kalır
İnsan zeminini, kendi kurar demişler

Gerçek hâk yolu, evel ezelden
Gönlünü hâkka aç, sen tezelden
Sakın konuşma, boş gazelden
Cahilin sözü, makbul olmaz demişler

Dil ikrar ile, kalple bir ise
Cenet makandan, alır bir hise
İman itikat, sende var ise
Cehenem ataşı, görmez demişler

Tacirlik hak ister, eylerse karar
Kar etmezse de, asla etmez zarar
Aza kanaat gerek, olma temahkar
Helal haramda, kalmaz demişler

Hayvanların büyüğü, deve ile fil
İnsanın kötüsü, arsızı gafil
İnsan olmadık yere, olursa kefil
Mahkeme kaphısında, tozar demişler

Yaş eliye dayanmış, kendi bey namaz
Okumayı bilmez, söyleneni, anlamaz
Neylersen eyle, gafleten uyanmaz
Mahşeri kübrada, işi zdr demişler

Helala haram, denilmez ey dil
Eğitimli ilsan, akli kamil
Kendinden başkasını, tanımaz cahil
Kendi söyler, kendi dinler demişler

İşinde usta, verirse emek
Girdaplı her yola, klavuz gerek
Şaiirin ağzına, güzel söz gerek
Taslı söz, yılanı, ininden çıkartır demişler

Vatan uğruna eylersen akın
Gafil olmayın, etrafınıza bakın
Hâk yolunda ölenler, unutma sakın
Ahirette, meka cenet demişler

İster nebi olsun, isterse zaid
Hak huzurunda eylemez baid
Ömrünce halikten, kesmese ümit
Gün doğmadan, neler doğar demişler

Şebap hak yolu, budur böyle
Ahvalını sen, hakka arz eyle
Sözünü işini, sen dürüst belle
Her iki cihanda, kaybetmezsin demişler
05.09.2006