Herkes bilir ki,ulu önder Atatürk,
Çok,çok yakışıklı bir insan mutlakâ…
Aynı zamanda da şık giyinen biri,
Öyle ki bütün gözler,her zaman onda…
Ama bir de bir terzisi var muhteremin,
Titiz ve müşkülpesent bir o kadar da…
Kurtuluş savaşının çetin yılları…
Ata,bir evde kalıyor Ankara’da…
Çalışmaktan yorgun,bitkin uzanıyor,
Giysisiyle,odasındaki yatağa…
O sırada zâbit giriyor içeri,
Hemen söze başlıyor,soluk soluğa…
“Aman paşam,haberim çok kötü size,
O zâlim Yunan yürüyor Ankara’ya…
Bıçak kemiğe dayandı kalleşçe,
Top sesleri duyuluyor Polatlı’da…”
Derin bir “Oh…” çeker gelene bakarak,
Mustafa Kemal doğrulup yatağında…
Subaya,”Çok korkuttun beni…” der,
Terziniz geldi diyeceksiniz sandım da…”
13.1993
Haluk Şan DikmenKayıt Tarihi : 16.5.2006 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!