Atanı Dinle Evlât!
Ata’nı dinle evlât, bir çift sözüm var sana,
Bilesin! Kavuşmadan, ben rahmeti rahmana,
Tanı beni; Hak ile haşrolan bir özüm var,
Yüreğim kan ağlıyor, neslim düşmüş buhrana.
Yağı’lar tanır beni, kostantinapil tanır;
Anlatırsam tarih-i, yedi düvel utanır!
Mazlumların ahtın-ı, zalimlerden aldım ben,
Fethettiğim illere, medeniyet yaydım ben,
İlim, irfan, adalet, ezelden mirasımdır,
Söğüt’te doğdum ancak, tüm cihan-ı sardım ben.
Dağlar, taşlar tepe’ler, gök kubbe beni tanır,
Sadaktan çektiğim ok, şarktan garba uzanır.
Din, devlet, vatan, iffet! Uğruna can vermişim,
Ben kutsallarım için, toprağa kan vermişim,
Şahin olup küffar-ın, kem gözünü oydum ben,
Yurduma kast edeni, yerle yeksân etmişim.
Bu! Çin seddi, bu surlar, beni hisar’lar tanır,
Atım şahlandığı an, zalim yere kapanır.
Mutlak nedeni vardır, zevk için savaş vermem,
Gelenin keyfi için, geçmişime küfretmem,
Ben tarih-i yazarım, tarih beni anlatır,
Ben! Hak’tan başkasına, ölürüm diz çökemem.
Geçmişim şanlı benim, şanlı tarihler tanır,
Kös sesini duyanlar, kıyamet koptu sanır.
Arz Ederim.
Yazan: Ali Rıza Saygan.
Şiir No: 165
Tarih. 10- 07- 1974
Kayıt Tarihi : 24.12.2012 19:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!