Ata Muhabbeti Şiiri - Bahram Asedi

Oğul, düşümezsen deyerdi atam
Ata olmayınca ata kadrini
Gah gülümsenerdim, gah utanardım
Düşümezdim ancak ata kadrini

Atanın kadrini şimdi bilirem
Onun muhabbeti nece derindi
Ata muhabbetin düşünürem çün
(saçına den düşmüş atayam indi)

Oğluma deyirem hele bilmezsen
Ata olmayınca ata kadrini
O gah gülümsenir gah da utanır
Düşünmeyir ancak ata kadrini

Bir zaman oğluna deyecek oğlum
Bu tekrar ediln ayni sözleri
Nece ki tekraren deyilibdi bu
Yadlara yad veremz zamandan beri

Nece ki mükaddes sayılıb bizde
Ananın uşağa verdiyi südü
O kader mükaddes sayılır sözsüz
Ata muhabbeti, ata öğüdü

Atanın adını eşidende ben
Zehnimde bir cesur heykel yaranır
O hem cesaretli, hem bilicidir
Arkamda kudretli bir el yaranır

Atanın adına dayanarak ben
Karşımda dayanmır ne tufan ne sel
Şübhelenmiyorum, bende olmayır
Dahı zorbalara eğilen bir bel

Öyünc olub bize atanın adı
Esgi tarihlerde, izlerimizde
Bileklerimizde gayret olubdur
Kudret olub bizim dizlerimizde

Ata bir semavi, ilahi nemet
Ata evimizin yaraşığıdır
Ata ruhumuzun direk-dayağı
Ata kalbimizin nur-ışığıdır.