Nihal’im, görünmez bir sır gibi gizlisin,
Ne kelimeler taşıyabilir seni,
Ne rüzgâr fısıldayabilir adını.
Sen, gözle görülmeyen, elle tutulmayan bir mana,
Ruhumun derinliklerinde açan bir ledün ilmisi,
Adın bile rüzgârın söyleyemediği bir sır…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta