At Kendini Şiiri - Himmet Çokal

At kendini dört duvardan dışarı,
Kelimelere söz geçiremeyen bir şair gibi,
Dökülsün dilinden dökülmeyesi sözcükler,
Kâğıtlar dolusu haykır dizeleri ölçüsüzce,
Geceyi yorgan belle üstüne,
Arşınla sokakları yorgun adımlarla,
Belki bir yıldız yoldaşın oluverir,
Adını senin koyduğun,
Tutar ta derinden içini aydınlatır.
Olur da bir nisan yağmuruna tutulur,
Sırılsıklam olursan,
At kendini dört duvar arasına,
Efkârı tükenmeden son sigaranın,
Çek dumanını ciğerin en acıyan köşesine.