At Gözlüklü Maşalar Şiiri - Murat Arıcı

Yarınlara ipotek koydurmaya meraklı,
Birkaç torba kömüre tamah edip kananlar.
Sanırsın ki ermiyor bu oyuna hiç aklı;
Beleş olan sirkeye bal zannedip konanlar.

Kader bilir ömrünce yoksul geçen günleri;
Bir ders vermez nedense yaşadığı dünleri;
At gözlüğü takınca görmez doğru yönleri,
Kendini bir sürüde her dem koyun sananlar.

Ortada eşek varsa palan vuran bulunur.
Kaz gelecek kapıya tavuk bile yolunur.
Öğrenmezse çoğunluk birey nasıl olunur,
Şikayet edemez hiç çıra gibi yananlar.

Sökmezsen ki beyninden bu köhne zihniyeti,
Daha nice yaşarsın ömrünce eziyeti.
Seni köle yapanlar zaten bozmuş niyeti;
Üç beş günde unutur şimdi bolca ananlar.

Pervane kesilenler çekilince köşeye,
Zaferin sarhoşluğu dönüşünce neşeye,
Müteşekkir olurlar senin gibi maşaya,
Ekmeğe kan doğrayıp şıra diye bananlar.