At Gözlüğü Şiiri - Kadir Ünlü

Gittim bir gözlükçüye,
At gözlüğü yaptırdım;
Kendini deli tay sanan,gem tutmayan azgın kalbime.
Attım yere kırdım aşk gözlüğünü.
Önünü görecek,rahvan yürüyecek bundan sonra...
Yok öyle sağa sola bakmak,
Etrafta ki allı güllü bağa bahçeye dalmak.
Epey şımartmışım meğer huysuzu,
Deviriyordu arabayı iki de bir olur olmaz yerde,
Sokuyordu başımı derde..!
Ya şimdi ;
Bıraktım dizginini,rahvanda yürüyor,artık arabayı devirmiyor.
Taşıyor duygularımı uslu uslu,usul usul,
Sağa sola bakmadan
Arabayı devirmeden,
Başımı derde sokmadan.