Bitkinsin,
Gözlerin çökmüş,halsiz bakışların.
Eve gitmek bile istemezsin
Bir kenara at hırsını,boşver hayatı
Yoksa hayat seni harcayacak bir gün.
Bu gidişin sonu yok
Ben söylemesemde sen bilirsin.
Çaresizsin,
En az benim kadar,
Umutların sönmüş gözlerinde
yaşamak zorunludur bazen,
Sen istesende istemesende.
Kimsesizsin,
benim kadar yalnız,
At düşlerini gündüzlere
Geceleri nasıl olsa ben olacağım koynunda....
Kayıt Tarihi : 15.6.2006 02:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!