At beni deryalara Şiiri - Orhan Kutlu

Yaralarıma tuz bastın
Hayıflanma bu kadar
At beni, at beni deryalara.

Ben sana söz kondurmazken
Her bahar açan kır çiçekleri
Seni bana hatırlatırken

At beni at beni deryalara.

Bir hüzündü yıllar boyu
Kadehlerimize dolan
Şerbet diye içtiğimiz
yalandan demek ki
kendimizden geçtiğimiz.
şişe bitmek üzere
mantara bağladık
gülemedik, bilemedik. güzel gözlüm
ömür boyu ağladık.

Yine de demeyeceğim hiç bir kelime ardından
suç ben de daima
kimse söyletemez hakkında kötü bir kelimeyi
suç ben de
itiraf ediyorum
öğretemedim sana yıllarca gönülden
ölesiye sevmeyi.

at beni deryalara
okyanusa karışsın gözlerim

delikanlıyım ya hesapta
belli olmasın ağladığım.