At Şiiri - Salih Şanlı

Er meydanında bir at, budur at dedikleri
Aslan gibi saldırır, parçalar çelikleri

Şahlandı mı şan yazar alnında parlar şeref
Bir başına dağıtır binlerce birlikleri

Bir o yana atılır bir bu yana davranır
Yanardağ gibi tüter burnunun delikleri

Kabarmış yeleleri, kişner kükrercesine
Hançer hançer dizilmiş âhûca kirpikleri

Kalkan gibi göğsünden oklansa da aldırmaz
Yaraları andırır al al gelincikleri

Bırakmaz yiğidini sever canından öte
Ürküp de kaçmaz geri kül olsa kemikleri

Önünden kaçan olmaz şimşek gibi yetişir
Kovalarsa çâre yok tutar en çevikleri

Ovalarda rüzgârdır, yaylalarda uçan kuş
Sarp dağları aşarken şaşırtır geyikleri

Şâhinlerle yarışır ceylân misâli koşar
Altındır toynakları gümüştür incikleri

Şimşek şimşek nalları yanında, değersizdir
Gelinlik genç kızların altın bilezikleri

Tozlanmış yelesinin bir kılına denk olmaz
İpek saçlı kızların bezenmiş belikleri

Boynu hayran bırakır süzülen kuğuları
Sekişi kıskandırır kınalı keklikleri

Aç kalsa cenkten kalmaz, yemi otu düşünmez
İstemez çayırları, mis kokan kekikleri

Harbte yılmaz yorulmaz, ter döker ışıl ışıl
Bedeninden süzülür inci tânecikleri

Baskın verir tan vakti, gürler yıldırım gibi
Sesiyle yankılanır göğün derinlikleri

Yeri sarsar yürürken yürekleri titretir
Heybetini görenin buz keser ilikleri

Al, yağız, kır, boz atlar, saf bağlamış ardınca
Her biri sâhibinin sâdık biricikleri

Ak, kula, doru, ala, nûrlu uğurlu atlar
Hepsi bir başka yaman, parlar güzellikleri

Hakk’a adanmış nûr at, Son Elçi’nin emrinde
Allâh yolunda bir at, budur at dedikleri