tek cografyası vardır rüzgârın
at. Bir çocuğun diline verip yelesini
bana inanır. Ölüme oynayan bir bıçağı
kendi kalbine batırıp. Lekelenmiş yerinden
bir şehri arındırır. Rüzgârın hızıdır at.
Denizle kum arasından seyredilen o doru resim
duvarda sıkıştırılmış an. Koynumuzda unutulan.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta