Asya'nın Kandili Şiiri - Nihat Malkoç

Yürek yangınlarına yağmur yağar yüceden
Acı, diken misali gülün kalbine batar
Rahmet deryası akar bir ufacık heceden
Körlerin çarşısında ahmaklar ayna satar
Yürek yangınlarına yağmur yağar yüceden

Denizler kurusa da, bozkırlarda gül açar
Uzanır sere serpe ayışığı geceye
Asya’nın kandilleri Anadolu’ya göçer
Lisanlar suskun kalır esrarlı bilmeceye
Denizler kurusa da bozkırlarda gül açar

Hislerin kıyamında dağılır yaslı gönül
Mevlana diyarında açar yediverenler
Aşk denen zımparayla parlar da paslı gönül
Huzurun gölgesinde aşka gelir erenler
Hislerin kıyamında dağılır yaslı gönül

Mesnevi sofrasında doyurulur gönüller
Açılsa gönül gözü menzil aşığa yakın
Bahçeler eyler düğün açınca gonca güller
Gönül ordularından yüreklere var akın
Mesnevi sofrasında doyurulur gönüller

Aczimin giryesidir kirpiklerime değen
Diriliş muştusunu yakın eyler şafaklar
Ne büyük mürebbidir nefsin boynunu eğen
Bana nasihat verir şakaklarımda aklar
Aczimin giryesidir kirpiklerime değen

Yoluna revan oldum gayri yoktur dermanım
Bülbülün kanadında göklere değsin ruhum
Adıma düzenlenmiş yücelerde fermanım
Limanını kaybetmiş taifeyim, güruhum
Yoluna revan oldum gayri yoktur dermanım

Vuslata giden yolda çatladı sabır taşı
Postnişin’in postunda kâinat döner durur
Bu dünya gurbetinde dinmez gözümün yaşı
Suyunda durulanan yürekte kalmaz gurur
Vuslata giden yolda çatladı sabır taşı

Gece sabaha teslim ikliminde düşlerin
Sevdanın yangınında kül oldu saraylarım
Aydınlığı müjdeler seherde gülüşlerin
Şeb-i arûs misali mevsimlerim, aylarım
Gece sabaha teslim ikliminde düşlerin

Her Mecnun’un gönlünde bir Leyla vardır elbet
Gönlümüzdeki Leyla bil ki sensin Mevlana! ...
Dağların menzilinde bir yayla vardır elbet
İçimizdeki yangın nasıl dinsin Mevlana? ...
Her Mecnun’un gönlünde bir Leyla vardır elbet

Mesnevi pınarından doldurduk tasımızı
Ezanların nağmesi yol aldı yıldızlara
Söz mülküyle bezedik gönül atlasımızı
Işığını değişmem altından yaldızlara
Mesnevi pınarından doldurduk tasımızı

Düşer aşkın üstüne bir güvercin kanadı
Kapkara bulutların suyunu emer toprak
Kıyaslanmaz dünyayla ukbanın saltanatı
Erenler dergâhında dalından düşer yaprak
Düşer aşkın üstüne bir güvercin kanadı

İblisin pususuna yetişir süvariler
Kuytulara bırakır ışığını dolunay
Çarmıh görür düşünde yaralı havariler
Yüreklerden yüreğe açılır koca saray
İblisin pususuna yetişir süvariler

Bir vehmin gölgesinde bir vakit ben de hamdım
Cam kırığı karıştı can kırıklıklarına
Metanet kazanında hem piştim hem de yandım
Gönül nasıl dayansın aşk burukluklarına
Bir vehmin gölgesinde bir vakit ben de hamdım

Her dem açıktır kapın ya Hazreti Mevlana! ..
Seneler acı çeker, asırlar seni özler
Tevazu iksiriyle sultan oldun zamana
Göklerin yangınında yollar yolunu gözler
Her dem açıktır kapın ya Hazreti Mevlana! ..

Issız dünya çölünde yoluna revan olduk
Yağmalansın mülkümüz, savrulsun küllerimiz
Yunus Emre misali ballar balını bulduk
Mesnevi’den beyitler okusun dillerimiz
Issız dünya çölünde yoluna revan olduk…