Dikil karşısına
savaşların acıların zulümlerin
bir düşün gökyüzü nerede
nerede umutlar
görebiliyor musun kuş olan bulut olan çiçekleri
rengarenk uçuşan uçurtmaları
onları tutan o minicik elleri...
kaldırdığın taşın altında nasıl da kıpır kıpır
nasılda yüklenmiş umudu o minik karınca
ve nasıl da akıp gidiyor yaşam
erguvan bir güzellikte...
umut insanın ikiz kardeşidir kızım
umut senin öz bilincin
sarıl ona sımsıkı büyüt onu
büyüt sana söylediğimiz çocuk ninnilerle...
durdur kızım savaşları
patlayan bombaları,silah seslerini
alabildiğince var olsun diye kutsal hayat
var olsun diye dokunamadığın dünya
hadi bırak avucuna verilen mermileri
al al senin için topladığım barış güllerini...
Kayıt Tarihi : 29.4.2009 18:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlk göz ağrıma,kızıma,Asya'ma...
![Özgür Kapcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/29/asya-m-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)