Asumanım 2 Şiiri - Yusuf Günek

Birgün olur gelir dedim,
Yoluna başım feda dedim,
Başkasına gönül vermez dedim,
Demek sevdin Asumanım.

Kabusa döndü geceler,
Dilim ismini heceler.
Zamanla bitmez sevgiler,
Biter deme Asumanım.

Murad almam mümkün değil,
Ben dediğin bende değil.
Başkasına etmem meğil,
Meylim sen Asumanım.

Gizli ve ayan her yerde,
Dağlarda ve vadilerde.
Bütün seven gönüllerde,
Seni gördüm Asumanım.

Günler geldi günler geçti,
Günler yüreğimi deşti.
:Aşkın yakan bir güneşti,
Yaktın beni Asumanım.

Uzak yakın deme bana
Farketmez seven insana,
Gerzecektikya yanyana
Vazmı geçtin Asumanım.

Çok bekledim yollarını,
Saya saya yıllarını,
Şu sazımın tellerini,
Sana çaldım Asumanım.

Sende kaldı arzularım
Hem baharım hemde yazım,
Sana çıkar hep yollarım
Yolum kesme Asumanım

Gülememki bundan böyle
Sen gülecekmisin söyle,
Göre bilsen kalp gözüyle,
Gitmezdin hiç Asumanım.

Gitmekle çok üzdün beni,
İnan çok sevmiştim seni
Aldın artık benden beni,
Sebebim sensin Asumanım

Yürüdüm ben bu yollardı
Gezdim durdum hep bağları
Aştım aşılmaz dağları
Senin için Asumanım.

Sensiz olmanın acısı,
Sensizlik yürek yarası.
Verdim hayat savaşı
Sensiz boşa Asumanım..

Yürümeye korkar oldum,
Ne umdumda ne buldum,
Uğruna serilen yoldum,
Sen bilmedin Asumanım...

Günler asır olur geçmez
Sensizim bu yüzüm gülmez,
Gönül başkasını sevmez
Seni sevdi Asumanım.

Artık seni aramanın
Hem de peşinden koşmanın,
Kor ateşlerde yanmanın
Manası yok Asumanım.

İşte toprak oluyorum
Yandım yandım bitiyorum,
Gelsen bile gidiyorum
Gelmen boşa Asumanım.

Boşa sevdim ey cananım
Bundan gayrı ne yazayım,
Dünü günü zarardayım
Zarar bitsin Asumanım.

Güneş dondu ay da yandı
Ecel kapıya dayandı,
Gözüm değil gönül kaldı
Bunu bil sen Asumanım.

Rafedim ben zarar ettim
Bak bir ömrü heba ettim
Ben sevmeye tövbe ettim
Sevmem artık Asumanım