ben her gün
ben her gece
yağmur çamur mu dedim
sokağında pencereler bekledim
annen belki
ancak baban zor adam
bu sevdadan
az mı çektim asuman
balkonlarda
açan güldün o zaman
karakolda
aynalar mı görmedim
söz verdim de
öptüğüm mü söyledim
kardeşlerin
ağabeyin el aman
ne söylesem
ne anlatsam asuman
balkonlarda
açan güldün o zaman
akşam geçtim
erzurumdan dönünce
penceren boş
balkonu loş görünce
sordum seni
evlenmişsin gizlice
bu sevdadan
gönlü çektim asuman
balkonlarda
açan güldün o zaman
Kayıt Tarihi : 21.7.2005 15:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dizelerde saklıdır hikaye. Bıçkın kasaba delikanlısı neler vermiştir sevdası için. Askerden dönecek ve Asuman' ı isteyecektir. Ancak hayat kendi bildiğini okur her zamanki gibi. Aslında belkide ne olmuşsa, olması gerektiği için olmuştur. Kıyılarını hırçın bir denizin dövdüğü kasabada, süngerden çıkarırken ekmeğini, vurgun yer bir dalma vakti. O gün bugün, her gün bir gül bırakılır mezarına.
![Bülent Güler 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/21/asuman.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!