Sen,
gözleri gülen yarim,
Unut artık tüm acıları
Sevgim yetmez mi sana,
Sen sabahın ilk ışıkları
gibi parlayan,
Kararsız bakışların ardından seyrediyorum hayatı
Bir ümidim vardı, oda yıkıldı
Bir derin uçuruma attım yüreğimi
Çıkarmaya gücüm, sabrım kalmadı
Bu soğuk gecelerde bile
Dudaklarım bir tek ağıtları andı
Nasıl sevmiştik, bitmeli diyen sen misin?
Bir hayat sönmüş diyorlar, yoksa ben miyim?
Aşkı öğreteni söyleyin, nasıl sevmeyim?
“Boşver, geçer” demesi kolay...
Bilmezsiniz, bu yürek nelere dayandı
Hatıralarımla anarım seni, düşündükçe
Ellerim arar ısıtan ellerini, üşüdükçe
Perişan olurum sevişenleri gördükçe
Unutamıyorum yar seni,
Sen benim ilk ve tek sevdamdın
Tutsaklarda kalbim, zindandayım sanki
O, yar dediğim değil yanımda şimdi
Dolduramam ne yapsamda yerini
Yağmur yüreklin, ne halde bilir misin?
Biliyorum, gitmen gerekliydi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!